35:1, 35:2, 35:3, 35:4, 35:5, 35:6,7, 35:8, 35:9-15, 35:16-18, 35:19,20, 35:21, 35:22, 35:23-26, 35:27, 35:28,29

ఆదికాండము 35:1
దేవుడు యాకోబుతో నీవు లేచి బేతేలునకు వెళ్లి అక్కడ నివసించి, నీ సహోదరుడైన ఏశావు ఎదుట నుండి నీవు పారిపోయినప్పుడు నీకు కనబడిన దేవునికి అక్కడ బలిపీఠమును కట్టుమని చెప్పగా-

ఈ వచనంలో దేవుడు యాకోబుతో నీవు నీ తండ్రి ఇంటినుండి పారిపోయినప్పుడు బేతేలులో నీకు ప్రత్యక్షమైన దేవునికి అక్కడ బలిపీఠం కట్టమనడం మనం చూస్తాం. ఎందుకంటే ఆ సందర్భంలో యాకోబు "నీవు నాకు తోడైయుండి నన్ను ఆశీర్వదించి ఈ దేశానికి మరలా తోడుకునివస్తే ఇక్కడ మందిరం కట్టి నా సంపాదన అంతటిలో నీకు పదియవ వంతు చెల్లిస్తానని" మ్రొక్కుకున్నాడు (ఆదికాండము 28:22). కానీ యాకోబు, దేవుడు చెప్పినట్టుగానే అతనిని ఆశీర్వదించి, కనాను దేశానికి మరలా రప్పించినప్పటికీ వెంటనే తన మొక్కుబడిని చెల్లించకుండా దాని విషయంలో అశ్రద్ధ చూపించాడు/మరచిపోయాడు.

ప్రసంగి 5:4 నీవు దేవునికి మ్రొక్కుబడి చేసికొనినయెడల దానిని చెల్లించుటకు ఆలస్యము చేయకుము.

వాస్తవానికి ఈ కారణం చేత‌ దేవుడు యాకోబును శిక్షించాలి కానీ ఆయన కృప కలిగినవాడు కాబట్టి అతను మరచిపోయిన ఆ పనిని వెంటనే చెయ్యమని జ్ఞాపకం చేస్తున్నాడు. నేటి విశ్వాసులు కూడా చాలాసార్లు యాకోబులా దేవునిపట్ల చేయవలసినవి చెయ్యకుండా మరచిపోతుంటారు లేదా వాటి విషయంలో అశ్రద్ధ చూపిస్తుంటారు. ఆ విషయంలో మనం చాలా జాగ్రతగా ఉండాలి ఎందుకంటే మన దేవుడు కృప కలిగినవాడు మాత్రమే కాదు, న్యాయవంతుడు కూడా.

అదేవిధంగా ఆయన యాకోబుకు ఇదే సమయంలో బేతేలుకు వెళ్ళి బలిపీఠం కట్టమని జ్ఞాపకం చెయ్యడానికి మరో కారణం కూడా ఉండియుండవచ్చు. అదేంటంటే గత అధ్యాయంలో యాకోబు కుమారులు (లేవి షిమ్యోను) షెకెము ఊరి పురుషులందరినీ క్రూరంగా చంపి వారి సమస్తాన్నీ దోచుకున్నారు. దీనిని బట్టి అ చుట్టుపక్కల ప్రాంతాల ప్రజలు తనపై దాడిచేసి తన కుటుంబం మొత్తాన్నీ నాశనం చేస్తారనే ఆందోళనతో యాకోబు అక్కడ నివసిస్తున్నాడు. కానీ ఇప్పుడు దేవుడు నువ్వు ఈ చోటి నుండి బేతేలుకు వెళ్ళి అక్కడ బలిపీఠం కట్టమని ఆజ్ఞాపించడం ద్వారా యాకోబు తానున్న చోటి నుండి క్షేమంగా తప్పించుకోగలననే ధైర్యంతో‌ ముందుకు సాగుతాడు.

ఆదికాండము 35:2
యాకోబు తన యింటివారితోను తనయొద్దనున్న వారందరితోను మీయొద్దనున్న అన్యదేవతలను పారవేసి మిమ్మును మీరు శుచిపరచుకొని మీ వస్త్రములను మార్చుకొనుడి.

ఈ వచనంలో యాకోబు దేవుడు తనకు ఆజ్ఞాపించినదాని ప్రకారం బేతేలుకు వెళ్ళడానికి సిద్ధపడుతూ తనతో ఉన్నవారంతా అందుకు సిద్ధపడేలా చేస్తున్నట్టు మనం చూస్తాం. వారందరికీ యజమానుడిగా ఇది అతని బాధ్యత. గతంలో అబ్రాహాము కూడా ఇదేవిధంగా తనతో ఉన్నవారంతా దేవునికి విధేయత చూపేలా వారిని ప్రేరేపించడం మనం చూసాం (ఆదికాండము 18:19).

కాబట్టి కుటుంబ యజమానుడిగా కానీ సంఘపెద్దగా కానీ ఉన్న ప్రతీ ఒక్కరూ తమతో ఉన్నవారు దేవునికి విధేయత చూపేలా అబ్రాహాములా యాకోబులా వారిని సిద్ధం చెయ్యాలి. ఆ క్రమంలో యాకోబు మొదటిగా తనతో ఉన్నవారికి వారి దగ్గర ఉన్న అన్యవిగ్రహాలను తీసివేయమని చెబుతున్నాడు. అతను జీవము గల దేవుణ్ణే సేవిస్తున్నప్పటికీ తనతోపాటుగా కొందరు అన్యులకు చెందిన దాసదాసీలు ఉన్నారు కాబట్టి వారి దగ్గర అన్యవిగ్రహాలు ఉండడం సహజం. పైగా అతని కుమారులు గత‌ంలో ఒక ఊరిని నాశనం చేసి వారి సొత్తును దోచుకున్నప్పుడు అందులో భాగంగా వారు పూజించే విగ్రహాలు కూడా ఉంటాయి.

విగ్రహాలు అనేవి దేవుని దృష్టికి హేయమైనవి (ద్వితియోపదేశకాండము 16:22) కాబట్టి వారు వాటితో కలసి దేవుని సన్నిధికి వెళ్ళడం సరికాదని గుర్తించిన యాకోబు వాటిని వారి దగ్గర నుండి తీసివేయాలని ఆజ్ఞాపిస్తున్నాడు. ఈరోజు ఎంతోమంది విశ్వాసులు దేవునికి హేయమైన విగ్రహాలను తమ మనసులో ఉంచుకుని ఆ దేవుణ్ణి చేరుకోవాలి అనుకుంటున్నారు, అది ఏమాత్రమూ సాధ్యం కాదు. దేవునికంటే ఎక్కువగా దేనిని ప్రేమించినా దైవవిరుద్ధమైన కార్యాలు వేటికి మన మనసులో చోటు కల్పించినా అవి విగ్రహాల పరిధిలోకే వస్తాయి.

2 కోరింథీయులకు 6:16 దేవుని ఆలయమునకు విగ్రహములతో ఏమి పొందిక? మనము జీవముగల దేవుని ఆలయమైయున్నాము.

ఇక రెండవదిగా యాకోబు తనతో ఉన్నవారి వస్త్రాలను మార్చుకుని శారీరక శుభ్రత పాటించమని చెబుతున్నాడు. మనం మోషే ధర్మశాస్త్రాన్ని చదివినప్పుడు కూడా వారు దేవుని సన్నిధికి ప్రవేశించేటప్పుడు శారీరక శుభ్రతను పాటించాలని రాయబడడం మనకు కనిపిస్తుంది. ఈ శారీరక శుభ్రత నూతననిబంధన విశ్వాసుల ఆత్మీయ శుభ్రతకు ఛాయగా ఉంది (హెబ్రీయులకు 10:22). అలా అని కొందరు బోధిస్తున్నట్టుగా దేవుడు హృదయాన్నే చూస్తాడు శరీరాన్ని కాదు అంటూ మనం ఆరాధనకు హాజరయ్యేటప్పుడూ వాక్యధ్యానంలో ప్రార్థనలోనూ గడిపేటప్పుడూ శారీరక శుభ్రతను విస్మరించకూడదు. ఎందుకంటే మన శారీరక శుభ్రతపైనే కొన్నిసార్లు మన ఏకాగ్రత కూడా ఆధారపడి ఉంటుంది. అదేవిధంగా మన హృదయమే కాదు, మన శరీరం కూడా దేవునిదే.

ఆదికాండము 35:3
మనము లేచి బేతేలునకు వెళ్లుదము. నా శ్రమదినమున నాకుత్తరమిచ్చి నేను వెళ్లిన మార్గమున నాకు తోడైయుండిన దేవునికి బలిపీఠమును అక్కడ కట్టెదనని చెప్పెను.

ఈ వచనంలో యాకోబు తనతో ఉన్నవారికి మనం‌ బేతేలుకు వెళ్ళి దేవునికి బలిపీఠం కడదామని మాత్రమే కాకుండా ఆయనకు బలిపీఠం ఎందుకు కట్టబోతున్నాడో కారణం కూడా వివరిస్తున్నట్టు మనం చూస్తాం. కాబట్టి మనతో ఉన్నవారికి మనం ప్రకటించే భక్తిని ఒక ఆచారంలానే కాకుండా దానివెనుకున్న కారణాలను (ఆయన చేసిన మేలులను) కూడా తెలియచెయ్యాలి. లేదంటే వారిమనసుల్లో అది ఒక మూఢభక్తిగా మిగిలిపోతుంది.

ఆదికాండము 35:4
వారు తమయొద్దనున్న అన్యదేవతలన్నిటిని తమ చెవులనున్న పోగులను యాకోబునకు అప్పగింపగా యాకోబు షెకెము దగ్గరనున్న మస్తకి వృక్షము క్రింద వాటిని దాచిపెట్టెను.

ఈ వచనంలో వారు యాకోబు చెప్పిన మాట ప్రకారం తమ దగ్గర ఉన్న అన్యదేవతలనూ చెవుపోగులనూ తీసివేసి అతనికి అప్పగించినట్టు మనం చూస్తాం. కొన్నిసార్లు మనం దేవుని గురించి మన కుటుంబానికి కానీ ఇతరులకు కానీ చెప్పేటప్పుడు వారు వింటారా లేదా అనే సంశయంలో ఉండి కొన్ని విషయాలు చెప్పడానికి ఆలోచిస్తుంటాం. కానీ ఎవరైనా సరైనవిధంగా చెబితే తమ బ్రతుకును దేవునికి అనుకూలంగా మార్చుకునే మనసుతో చాలామంది ఉంటారు. కాబట్టి మనం దేవుని గురించి ఎవరికైనా చెప్పడానికి తడవు చెయ్యకూడదు. అదేవిధంగా ఈ సందర్భంలో యాకోబు మీదగ్గరున్న అన్యదేవతలను తీసివేయమని తన ఇంటివారికి ఆజ్ఞాపించినప్పుడు వారు తమ చెవులకున్న పోగులను కూడా తీసి అతనికి అప్పగించినట్టు రాయబడింది.

దీని ఆధారంగా క్రైస్తవ స్త్రీలు చెవిపోగులు పెట్టుకోకూడదని కూడా కొందరు బోధిస్తుంటారు. ప్రస్తుతం దాని గురించి మేమిక్కడ ఒక స్పష్టతను ఇవ్వదలచుకోలేదు కానీ వారు చెవిపోగులు పెట్టుకోకూడదనడానికి ఆధారంగా చూపిస్తున్న ఈ వచనంలో మాత్రం ఆ భావం లేదు. ఎందుకంటే కొంతమంది బైబిల్ పండితుల అభిప్రాయం ప్రకారం వారి చెవులకున్న పోగులు సాధారణమైనవి కావు. అవి రక్షరేకుల్లా పెద్దగా ఉండి, వాటిపైన అన్యదేవతల పేరిట శుభవచనాలు, వాటి రూపాలు చెక్కబడి ఉంటాయి. అందుకే అవి కూడా విగ్రహసంబంధమైనవిగా వారు భావించి అతనికి అప్పగించారు. కానీ ఈ అభిప్రాయానికి తగినన్ని ఆధారాలు వారు చూపించలేకపోయారు.

అయితే మరికొందరు బోధకుల వివరణ ప్రకారం ఆ చెవిపోగులు వారి చెవులకున్నవి కావు కానీ ఆ విగ్రహాలకు ఉన్నవే. ఆ వాక్యభాగ‌ంలో వారి చెవులకున్న అని రాయబడినచోట హీబ్రూ భాషలో వాడిన "בְּאָזְנֵיהֶ֑ם" (be-aaz-ne-hem) అనే పదానికి వాటియొక్క అనే అర్థం కూడా వస్తుంది. ఆ ప్రజలు తమ విగ్రహాలకు బంగారం, వెండితో చెయ్యబడ్డ ఆభరణాలతో అలంకరించేవారు. అందులో భాగంగా వాటి చెవులకు కూడా రంధ్రాలు చేసి వాటికి బంగారు/వెండి పోగులను పెట్టేవారు. ఈ వాక్యభాగం చూడండి.

ద్వితీయోపదేశకాండము 7:25 వారి దేవతల ప్రతిమలను మీరు అగ్నిచేత కాల్చివేయవలెను. వాటి మీదనున్న వెండిబంగారములను అపేక్షింపకూడదు. నీవు దానివలన చిక్కుబడుదువేమో గనుక దానిని తీసికొనకూడదు. ఏలయనగా అది నీ దేవుడైన యెహోవాకు హేయము.

దీనిప్రకారం, యాకోబు మీదగ్గరున్న అన్యదేవతలను తీసివేయమని‌ తనతో ఉన్నవారికి ఆజ్ఞాపించినప్పుడు వారు కేవలం ఆ విగ్రహాలను మాత్రమే అతనికి అప్పగించి వాటియొక్క చెవులకున్న బంగారు/వెండి పోగులను దాచుకోకుండా అవి కూడా హేయమైనవిగా భావించి అతనికి అప్పగించారు.

తర్వాత యాకోబు వాటిని మస్తకివృక్షం క్రింద దాచిపెట్టడం ద్వారా ఆ హేయమైన విగ్రహాలు మరెవ్వరికీ ఉపయోగపడకుండా చేసే ప్రయత్నం చేసాడు. ఎందుకంటే దైవవిరుద్ధమైనవాటిని మనం విడిచిపెట్టేటప్పుడు వాటిద్వారా మరొకరు చిక్కుబడకుండా చెయ్యడం కూడా మన బాధ్యతే.

ఉదాహరణకు ఈ సందర్భాలు చూడండి.

2 రాజులు 10: 26 ​బయలు గుడిలోని నిలువు విగ్రహములను బయటికి తీసికొని వచ్చి వాటిని కాల్చివేసిరి.

అపో.కార్యములు 19:19 మరియు మాంత్రిక విద్య అభ్యసించినవారు అనేకులు తమ పుస్తకములు తెచ్చి, అందరియెదుట వాటిని కాల్చివేసిరి. వారు లెక్క చూడగా వాటి వెల యేబదివేల వెండి రూకలాయెను.

ఆదికాండము 35:5
వారు ప్రయాణమై పోయినప్పుడు, దేవునిభయము వారి చుట్టున్న పట్టణముల మీదనుండెను గనుక వారు యాకోబు కుమారులను తరుమలేదు.

ఈ వచనంలో యాకోబు కుమారులైన లేవీ షిమ్యోనులు గతంలో చేసిన హింసను బట్టి అప్పుడు యాకోబు బయపడినట్టుగా ఆ చుట్టుపక్కల ప్రజలు వారిని నాశనం చెయ్యకుండా దేవుడు ఆ ప్రజలకు భయం కలుగచేసినట్టు మనం చూస్తం. వాస్తవానికి యాకోబు కుమారులు చేసిన ఆ హింసకు వారు ఆ పట్టణస్తుల చేతిలో చంపబడడం సబబే. కానీ దేవుడు అబ్రాహాము ఇస్సాకు యాకోబులతో చేసిన నిబంధనను బట్టి వీరు ఎలాంటి హేయకార్యాలు చేసినా సహిస్తూ తన వాగ్దానం ప్రకారం వారిని కాపాడి విస్తరింపచేసాడు. వీరినే కాదు వీరి సంతానమైన ఇశ్రాయేలీయుల ప్రజలను కూడా ఆయన పూర్తిగా నాశనం చెయ్యకుండా సహించింది తన వాగ్దానం నిమిత్తమే.

మలాకీ 3:6 యెహోవానైన నేను మార్పులేనివాడను గనుక యాకోబు సంతతివారైన మీరు లయము కాలేదు.

అలా అని దేవుడు అన్యాయాన్ని సహిస్తాడా అంటే అలా ఎప్పటికీ జరగదు, ఆయన తన వాగ్దానం నిమిత్తం వారిని పూర్తిగా నాశనం చేయనప్పటికీ దాని ఫలితం మాత్రం వేరేవిధంగా వారు అనుభవించక తప్పదు (పశ్చాత్తాపపడకపోతే). తమ జీవితంలో చేసిన హేయక్రియలకు దేవుని చేత ఈ లోకంలో శిక్షించబడని ఎవరైనా దానినుండి తప్పించుకున్నట్టు కాదు, తీర్పు దినాన ఆయన అందరికీ వారి వారి క్రియల చొప్పున ప్రతిఫలం ఇస్తాడు దాని నుండి ఎవరూ తప్పించుకోలేరు.

ఆదికాండము 35:6,7
యాకోబును అతనితో నున్న జనులందరును కనానులో లూజుకు, అనగా బేతేలునకు వచ్చిరి. అతడు తన సహోదరుని యెదుట నుండి పారిపోయినప్పుడు దేవుడక్కడ అతనికి ప్రత్యక్షమాయెను గనుక అక్కడ బలిపీఠమును కట్టి ఆ చోటికి ఏల్‌ బేతేలను పేరు పెట్టిరి.

ఈ వచనాలలో యాకోబు; దేవుడు అతనికి మొదటిసారి ప్రత్యక్షమైన బేతేలుకు వచ్చి తన మ్రొక్కుబడి ప్రకారం అక్కడ బలిపీఠం కట్టడం మనం చూస్తాం. యాకోబు తనకు దేవుడు మొదటిసారి ఇదే ప్రాంతంలో తన దూతలతో కలసి ప్రత్యక్షమయ్యాడు కాబట్టి అప్పుడు దానికి దేవుని ఇళ్ళు అని అర్థం వచ్చేలా బేతేలు అని పేరుపెట్టాడు (ఆదికాండము 28:12-19).

ఇప్పుడు యాకోబు అదే ప్రాంతంలో తన మ్రొక్కుబడి ప్రకారం ఆ దేవునికి బలిపీఠం కట్టాడు కాబట్టి ఆయన ఈ ప్రాంతంలో ఉన్న దేవుడని భావం వచ్చేలా తనతో ఉన్నవారితో కలసి మరలా ఏల్ బేతేలు అని పేరు పెడుతున్నాడు‌ దానికి బేతేలు యొక్క/అక్కడ ఉన్న దేవుడని అర్థం. యాకోబు ఈచోటికి బేతేలు అని పేరు మార్చినప్పటికీ ఆ చుట్టుపక్కల ప్రజలు దీని స్వంత పేరైన లూజుతోనే దీనిని పిలిచారు. ఇశ్రాయేలీయుల సమయానికి ఇది ఒక పట్టణంగా అభివృద్ధి చెందింది. కాబట్టి యోసేపు గోత్రం వారు దీనిపై యుద్ధం చేసి స్వాధీనం చేసుకున్నారు (న్యాయాధిపతులు 1:22-25).

తర్వాత కాలంలో ఇశ్రాయేలీయుల పది గోత్రాలను పరిపాలించిన దుష్టుడైన యరొబాము ఇదే చోట విగ్రహాలను నిలిపి వారిని జీవముగల దేవుని నుండి దారి తప్పించాడు (1 రాజులు 12:27-29) కాబట్టి ఈ భూమిపై ఒక స్థలం పవిత్రమైనదిగా ఎంచబడినా అది తాత్కాలికమే.

ఆదికాండము 35:8
రిబ్కా దాదియైన దెబోరా చనిపోయి బేతేలునకు దిగువనున్న సింధూరవృక్షము క్రింద పాతిపెట్టబడెను, దానికి అల్లోను బాకూత్‌ అను పేరు పెట్టబడెను.

ఈ వచనంలో రిబ్కా దాది చనిపోయి బేతేలు ప్రాంతంలో పాతిపెట్టబడినట్టు మనం చూస్తాం. యాకోబు పద్ద‌నరాము నుండి వచ్చిన తరువాత చాలాకాలం కనానులోనే సంచరిస్తూ ఈ అధ్యాయం చివరివరకూ తన తండ్రిని కలిసినట్టుగా మనకు కనిపించదు. కానీ జరిగిన ఈ సంఘటనలన్నీ అతను ఇస్సాకును కలవడానికి ముందుగానే జరిగినట్టు మనం భావించకూడదు. యాకోబు పద్దనరాము నుండి రాగానే తన తండ్రిని తప్పకుండా కలిసాడు ఆ సంఘటనను మోషే ఈ అధ్యాయం చివరి వరకూ రాయలేదు. ఎందుకంటే అతను తన తండ్రి ఇంటికి వెళ్ళి అతడిని (ఇస్సాకును) కలిసాడు కాబట్టే తన‌ తల్లియైన రిబ్కా దాదిని తన కుటుంబంతో కలసి ఉండడానికి బేతేలుకు తీసుకువచ్చాడు. గతంలో అబ్రాహామును దేవుడు కనానుకు పిలిచినప్పుడు అతనిని ఒకచోట స్థిరంగా ఉండనివ్వకుండా ఆ దేశం మొత్తాన్నీ సంచరించి చూడమని ఆజ్ఞాపించినట్టు మనం గమనిస్తాం. ఇస్సాకుకు కూడా ఆ నియమమే వర్తించింది (ఆదికాండము 13:17, 26:2,3). బహుశా ఆయన యాకోబుకు‌ కూడా ఆ విధంగానే ఆజ్ఞాపించడం ద్వారా అతను‌ తన తండ్రిని మొదటిసారి కలిసినప్పుడు అక్కడే ఉండిపోకుండా కనాను అంతటా సంచరిస్తున్నాడు.

(యాకోబు పద్దనరాము నుండి వచ్చాక తన జీవితంలో జరిగినట్టుగా మనకు కనిపించేవి మోషే వరుస క్రమంలో రాయలేదు అనడానికి చివరిలో కూడా ఒక ఆధారం చూద్దాం)

అదేవిధంగా రిబ్కా దాదియైన దెబోరా చనిపోయినప్పుడు యాకోబు కుటుంబం దానికి ఎంతగానో విలపించి ఆమెను పాతిపెట్టిన సింధూర వృక్షానికి యాకోబు ఏడుపు వృక్షం అనే అర్థం వచ్చేలా "అల్లోను బాకూత్‌" అనేపేరు పెట్టినట్టు మనం చూసాం. దీనిని‌ బట్టి ఆమెకూ యాకోబు‌ కుటుంబానికీ మధ్య ఉన్న ఆప్యాయతను మనం గుర్తించవచ్చు. వారు ఆమెను దాసిగా కాదు తమలో ఒకరిగా ప్రేమించారు, మనం కూడా మనక్రింద పనిచేసేవారిని వారు మనకంటే తక్కువవారిగా చూడకుండా గౌరవించగలగాలి.

ప్రాముఖ్యంగా క్రైస్తవ సమాజంలో కొందరు బోధకులు మా దగ్గరకు వస్తే మీకు రోగాలు పోతాయి, బాధలు పోతాయంటూ జనాలను మభ్యపెడుతుంటారు. కానీ ఈ సందర్భాన్ని జాగ్రతగా పరిశీలించండి యాకోబుకు దేవుడు ప్రత్యక్షమైన బేతేలులోనే దెబోరా చనిపోయింది, అక్కడ దేవునికి కట్టిన బలిపీఠం కూడా ఉంది.

ఆదికాండము 35:9-15
యాకోబు పద్దనరామునుండి వచ్చుచుండగా దేవుడు తిరిగి అతనికి ప్రత్యక్షమై అతనినాశీర్వదించెను. అప్పుడు దేవుడు అతనితో నీ పేరు యాకోబు. ఇకమీదట నీ పేరు యాకోబు అనబడదు. నీ పేరు ఇశ్రాయేలు అని చెప్పి అతనికి ఇశ్రాయేలు అను పేరుపెట్టెను. మరియు దేవుడు నేను సర్వశక్తిగల దేవుడను. నీవు ఫలించి అభివృద్ధి పొందుము. జనమును జనముల సమూహమును నీవలన కలుగును. రాజులును నీ గర్భవాసమున పుట్టెదరు. నేను అబ్రాహామునకును ఇస్సాకునకును ఇచ్చిన దేశము నీకిచ్చెదను. నీ తరువాత నీ సంతానమునకు ఈ దేశమునిచ్చెదనని అతనితో చెప్పెను. దేవుడు అతనితో మాటలాడిన స్థలము నుండి పరమునకు వెళ్లెను. ఆయన తనతో మాటలాడిన చోట యాకోబు ఒక స్తంభము, అనగా రాతిస్తంభము కట్టించి దానిమీద పానార్పణము చేసి నూనెయు దానిమీద పోసెను. తనతో దేవుడు మాటలాడిన చోటికి యాకోబు బేతేలను పేరు పెట్టెను. వారు బేతేలు నుండి ప్రయాణమైపోయిరి.

ఈ వచనాలలో మోషే యాకోబు పద్దనరాములో తన ప్రయాణం ప్రారంభించినప్పటి నుండీ దేవుని మాట ప్రకారం‌ బేతేలుకు వచ్చేవరకూ తనకు కలిగిన దేవుని ప్రత్యక్షతలన్నిటినీ అందులో ఆయన పలికిన మాటలనూ మరలా జ్ఞాపకం చేస్తున్నట్టు మనం చూస్తాం. ఎందుకంటే దేవుడు మొదటిగా ఏ బేతేలులో అయితే యాకోబుకు ప్రత్యక్షమై నిన్ను మరలా ఈ దేశానికి క్షేమంగా తీసుకువస్తానని వాగ్దానం చేసాడో ఆ బేతేలుకు యాకోబు క్షేమంగా చేరుకున్నాడు.

ఆదికాండము 35:16-18
ఎఫ్రాతాకు వెళ్లు మార్గములో మరికొంత దూరము ఉన్నప్పుడు రాహేలు ప్రసవించుచు ప్రసవవేదనతో ప్రయాసపడెను.ఆమె ప్రసవము వలన ప్రయాసపడుచున్నప్పుడు మంత్రసాని ఆమెతో భయపడకుము. ఇదియు నీకు కుమారుడగునని చెప్పెను. ఆమె మృతిబొందెను. ప్రాణము పోవుచుండగా ఆమె అతని పేరు బెనోని అనెను. అతని తండ్రి అతనికి బెన్యామీను అను పేరు పెట్టెను.

ఈ వచనంలో రాహేలు ఏవిధంగానైతే యోసేపును కన్నప్పుడు దేవుడు నాకు మరో కుమారుడిని దయచేయాలని ఆశించి అతనికి యేసేపు అని పేరుపెట్టిందో (ఆదికాండము 30:23,24) ఆవిధంగానే మరో కుమారుడిని కని ఆ సమయంలో ఆమె చనిపోయినట్టు మనం చూస్తాం. ఈ సందర్భం మానవులకు సహజంగా కలిగే బాధలు ఎవ్వరికీ ఏ స్థలంలోనూ మినహాయింపు కాదని మనకు తెలియచేస్తుంది. భక్తురాలైన రాహేలు ప్రసనవేదన పడి కుమారుడిని కని చనిపోయింది. భక్తుడైన యాకోబు తాను ప్రేమించిన భార్య చనిపోవడం వల్ల వేదనపడ్డాడు. కాబట్టి దేవుణ్ణి నమ్ముకుంటే మనం అన్ని బాధల నుండీ తప్పించుకోగలమనే అభిప్రాయం ఎప్పుడూ కలిగియుండకూడదు.

అదేవిధంగా ఒక విశ్వాసికి తన జీవితంలో కొన్ని వేదనలు సంభవించినప్పటికీ అతను వాటిని మరచిపోయే ప్రయత్నం చెయ్యాలి. ఈ సందర్భంలో రాహేలు తాను చనిపోతూ కన్న ఆ కుమారుడికి "బెనోని" అని పేరుపెట్టింది దానికి నా వేదన పుత్రుడు అని అర్థం. ఆ పేరుతో అతనిని పిలిచినప్పుడల్లా యాకోబుకు రాహేలు అతడిని కనే సమయంలో పడిన వేదన గుర్తువస్తుంది. అందుకే అతను ఆ కుమారుడికి "బెన్యామీను" అని పేరుపెట్టాడు, దానికి నా కుడిచేతి పుత్రుడు అని అర్థం.

ఆదికాండము 35:19,20
అట్లు రాహేలు మృతిబొంది బేత్లెహేమను ఎఫ్రాతా మార్గమున పాతి పెట్టబడెను. యాకోబు ఆమె సమాధి మీద ఒక స్తంభము కట్టించెను. అది నేటి వరకు రాహేలు సమాధి స్తంభము.

ఈ వచనాలలో రాహేలు బేత్లెహేము ఎఫ్రాతా మార్గంలో చనిపోయి అక్కడ పాతిపెట్టబడినట్టు మనం చూస్తాం. ఈ ప్రాంతంలో రాహేలు సమాధి ఉండడాన్ని బట్టి లేఖనాలు ఈ ప్రాంతాన్ని రాహేలు అని కూడా సంబోధించాయి. అందుకే యేసుక్రీస్తు పుట్టినప్పుడు హేరోదు బేత్లెహేము చుట్టుపక్కల ప్రాంతాలలోని మగపిల్లలను చంపిస్తే ఆ ప్రాంతపువారు పడిన వేదనను గురించి రాహేలు తన పిల్లల గురించి అంగలార్చిందని రాయబడింది (మత్తయి 2:16-18).

ఆదికాండము 35:21,22
ఇశ్రాయేలు ప్రయాణమై పోయి మిగ్దల్‌ ఏదెరుకవతల తన గుడారము వేసెను. ఇశ్రాయేలు ఆ దేశములో నివసించుచున్నప్పుడు రూబేను వెళ్లి తన తండ్రి ఉపపత్నియైన బిల్హాతో శయనించెను. ఆ సంగతి ఇశ్రాయేలునకు వినబడెను.

ఈ వచనాలలో యాకోబు‌ పెద్ద కుమారుడైన రూబేను కనానీయుల పద్ధతి చొప్పున తన తండ్రి ఉపపత్నితో అక్రమసంబంధం పెట్టుకున్నట్టు మనం చూస్తాం. కనానీయులు ఇటువంటి హేయమైన కార్యాలు చేసినందుకే దేవుడు వారిని నాశనం చేసాడు‌ (లేవీయకాండము 18:8,24,25). రూబేను చేసిన ఆ పనివల్ల యాకోబు ఎంతో వేదనకు లోనయ్యాడు. అందుకే తన మరణ సమయంలో దీనిని ప్రస్తావించి అతడిని శపించి, అతని జ్యేష్ఠత్వపు‌ హక్కును యోసేపుకు ఇచ్చాడు (ఆదికాండము 49:3,4, 1 దినవృత్తాంతములు 5:1).

కొందరు మతోన్మాదులు దీనిని ప్రస్తావించి, బైబిల్ లో తల్లీ కొడుకుల సెక్స్ ఉందంటూ విమర్శిస్తుంటారు. దీనితో సహా అలాంటి మరికొన్ని విమర్శలకు బైబిల్ ఇస్తున్న సమాధానాలను తెలుసుకోవడానికి ఈ వ్యాసం చదవండి.

హిందూ మతోన్మాదుల అశ్లీలపు ఆరోపణలకు బైబిల్ సమాధానాలు

ఆదికాండము 35:23-26
యాకోబు కుమారులు పండ్రెండుగురు, యాకోబు జ్యేష్ఠకుమారుడగు రూబేను, షిమ్యోను, లేవి, యూదా, ఇశ్శాఖారు, జెబూలూను. వీరు లేయా కుమారులు. రాహేలు కుమారులు యోసేపు, బెన్యామీను. రాహేలు దాసియైన బిల్హా కుమారులు దాను, నఫ్తాలి. లేయా దాసియైన జిల్పా కుమారులు గాదు, ఆషేరు వీరు పద్దనరాములో యాకోబునకు పుట్టిన కుమారులు.

ఈ వచనాలలో మొదటిసారిగా యాకోబు కుమారులందరి పేర్లు మనం చూస్తాం. వీరి ద్వారానే ఇశ్రాయేలీయుల పన్నెండు గోత్రాలు విస్తరించాయి. ఇక్కడ మోషే వీరంతా యాకోబుకు పద్దనరాములో పుట్టారని రాస్తున్నాడు కానీ బెన్యామీను కనానులోనే పుట్టి‌నట్టు ఇదే అధ్యాయంలో మనకు కనిపిస్తుంది. కొందరు దీనిని తప్పుపట్టే ‍ ప్రయత్నం చేస్తారు కానీ మోషే బెన్యామీను ఎక్కడ పుట్టాడో అప్పటికే వివరించాడు కాబట్టి అతను పుట్టిన స్థలం గురించి మరలా ఈ వచనాలలో ప్రస్తావించకుండా మిగిలినవారంతా పుట్టిన పద్దనరాము గురించే రాసాడు (అది క్లుప్తంగా చెప్పే ఒక పద్ధతి).

ఆదికాండము‌ 35:27
అబ్రాహామును ఇస్సాకును పరదేశులైయుండిన మమ్రేలో కిర్యతర్బాకు తన తండ్రియైన ఇస్సాకు నొద్దకు యాకోబు వచ్చెను. అదే హెబ్రోను.

ఈ వచనంలో యాకోబు హెబ్రోనులో నివసిస్తున్న తన తండ్రి ఇంటికి వచ్చినట్టుగా మనం చూస్తాం. కానీ నేను పైన దెబోరా సందర్భంలో చెప్పినట్టుగా యాకోబు పద్దనరాము నుండి బయలుదేరాక తన తండ్రిని కలుసుకోవడం ఇదే మొదటిసారి అని మనం భావించకూడదు. ఈ సందర్భంలో ఇస్సాకు మరణఘడియలు దగ్గరపడ్డాయి కాబట్టి మోషే దీనిగురించి ప్రత్యేకంగా ప్రస్తావించి రాస్తున్నాడు. అతను యాకోబు జీవితంలో జరిగిన కొన్ని సంఘటనలు వరుసక్రమంలో రాయలేదు అనడానికి ఇప్పుడు మరో ఆధారం కూడా చూద్దాం.

ఆదికాండము 37వ అధ్యాయంలో మనకు యోసేపు చరిత్ర గురించి రాయబడింది. అతను 17 సంవత్సరాల వయసులో తన తండ్రి మందను మేపుతూ తన సహోదరులకు అతనిపట్ల కలిగిన ద్వేషాన్ని బట్టి ఐగుప్తుకు అమ్మివేయబడినట్టు అక్కడ మనం గమనిస్తాం (ఆదికాండము 37:2). తర్వాత అతను ఐగుప్తు రాజుచేత ఆ దేశానికి ప్రధానిగా నియమించబడిన సమయానికి అతనికి 30 సంవత్సరాలు (ఆదికాండము 41:46).

ఆ తర్వాత చరిత్రలో అతను ఫరోకు వివరించిన కలభావం చొప్పున ఐగుప్తు దేశమంతటా సమృద్ధిగా పంటపండిన ఏడు సంవత్సరాలు వస్తాయి.‌ అవి పూర్తి అయ్యేసరికి అతనికి 37 సంవత్సరాలు. ఆ వెంటనే కరవు సంభవించే ఏడు సంవత్సరాలు వచ్చినప్పుడు రెండు సంవత్సరాలకు అతని అన్నలు ఐగుప్తుకు వస్తారు, యోసేపు వారికి తాను ఎవరో తెలియచేసి యాకోబును తీసుకుని ఐగుప్తుకు రమ్మంటాడు (ఆదికాండము 45:6,7). ఆవిధంగా యాకోబు యోసేపు మాటప్రకారం ఐగుప్తుకు వచ్చేసరికి కరవు రెండు సంవత్సరాలు గడచిపోయాయి. అప్పటికి యోసేపు వయస్సు 39 సంవత్సరాలు. ఇప్పుడు యాకోబు ఐగుప్తులో ప్రవేశించి ఫరోముందు మాట్లాడుతున్న మాటలు చూడండి.

ఆదికాండము 47:8,9 ఫరో నీవు జీవించిన సంవత్సరములెన్ని అని యాకోబునడిగినందుకు యాకోబు నేను యాత్ర చేసిన సంవత్సరములు నూట ముప్పది.

ఈ మాటల ప్రకారం; యాకోబు ఐగుప్తుకు వెళ్ళేటప్పటికి అతని వయస్సు 130 సంవత్సరాలు. పైన చూసినట్టుగా అప్పటికి యోసేపు వయస్సు 39 సంవత్సరాలు. అంటే యోసేపు పుట్టేసరికి యాకోబు వయస్సు 91 సంవత్సరాలు.

యాకోబు పుట్టేసరికి ఇస్సాకు వయసు 60 సంవత్సరాలు (ఆదికాండము 25:26). ఇస్సాకు ఈ క్రింది వచనాల ప్రకారం 180 సంవత్సరాల వయసులో చనిపోయాడు. అప్పుడు యాకోబు తన కుటుంబంతో కలసి అతని దగ్గరే ఉన్నాడు.

‌ఇస్సాకు‌ జీవించిన 180 సంవత్సరాలలో 60వ సంవత్సరంలో అతనికి యాకోబు పుడితే అతను చనిపోయే సమయానికి యాకోబు వయస్సు 120 సంవత్సరాలు. యోసేపు యాకోబుకు 91వ సంవత్సరంలో పుట్టి 17 సంవత్సరాలకు ఐగుప్తుకు అమ్మబడితే అప్పటికి యాకోబు వయస్సు 108 సంవత్సరాలు.

అంటే ఇస్సాకు చనిపోయేటప్పటికే యోసేపు ఐగుప్తుకు అమ్మబడి, అప్పటికే 12 సంవత్సరాలు గడచిపోయాయి. కాబట్టి యాకోబు కుటుంబం ఇస్సాకు చనిపోయే సమయంలో అతనిదగ్గరకు వెళ్ళేటప్పటికి యోసేపు వారితో లేడు. కానీ యోసేపు ఐగుప్తుకు అమ్మబడిన చరిత్ర మనకు 37వ అధ్యాయంలో రాయబడింది. కాబట్టి మోషే ఈ సంఘటనలను వరుసక్రమంలో రాయలేదు.

ఆదికాండము 35:28,29
ఇస్సాకు బ్రదికిన దినములు నూట ఎనుబది సంవత్సరములు. ఇస్సాకు కాలము నిండిన వృద్ధుడై ప్రాణము విడిచి మృతిబొంది తన పితరుల యొద్దకు చేర్చబడెను. అతని కుమారులైన ఏశావు యాకోబులు అతని పాతిపెట్టిరి‌.

ఈ వచనాలలో ఇస్సాకు 180 సంవత్సరాలు బ్రతికి చనిపోయినట్టు మనం చూస్తాం. ఆదికాండము 27:4వ వచనంలోనే ఈ ఇస్సాకు తాను చనిపోతానని భావించి ఏశావును దీవించాలని భావించాడు. కానీ ఆ తర్వాత కూడా అతను యాకోబు కుమారులు పెద్దవారై తనయొద్దకు వచ్చేవరకూ జీవించాడు. ఈవిధంగా దేవుడు ఇస్సాకుకు తన సంతానపు గోత్రకర్తలను చూసి ఆనందించే భాగ్యాన్ని ప్రసాదించాడు.