23:1,2, 23:3,4, 23:5,6, 23:7-9, 23:10-13, 23:14,15, 23:16, 23:17-20

ఆదికాండము 23:1,2
శారా జీవించిన కాలము, అనగా శారా బ్రదికిన యేండ్లు నూట ఇరువది యేడు. శారా కనాను దేశమందలి హెబ్రోనను కిర్యతర్బాలో మృతిబొందెను. అప్పుడు అబ్రాహాము శారా నిమిత్తము అంగలార్చు టకును ఆమెను గూర్చి యేడ్చుటకును వచ్చెను.

ఈ వచనాలలో127 సంవత్సరాలు‌ జీవించిన శారా మృతి చెందినట్టు మనం చూస్తాం. ఇప్పటివరకూ అబ్రాహాము శారాలు తమ‌ జీవితంలో ఎలాంటి కష్టం వచ్చినప్పటికీ కలిసే ఉన్నారు. అలా ఏ పరిస్థితీ వేరు చెయ్యలేని వారిని ఇప్పుడు మరణం వేరు చేసింది. దీనిని బట్టి ఎంత ప్రేమానుబంధాలు కలిగిన దంపతులైనా/ప్రియులైనా మరణంతో వేరుకాక తప్పదని గ్రహించి వారితో ఉన్నంత కాలం నమ్మకంగా జీవించాలి. ఈ మాటలు ఎందుకు చెబుతున్నానంటే చాలా మంది భార్యల/భర్తల వైఖరి ఇలా ఉండదు‌. భాగస్వామి జీవించియున్నంతకాలం వారిని ఏదో విసిగిస్తూ నిందిస్తూ కాలం గడుపుతుంటారు‌. వారికి పంచవలసిన ప్రేమను పంచరు. కానీ చనిపోగానే గుండెలు పగిలేలా ఏడుస్తారు. వారినే తలచుకుని బాధపడతారు. అదే ప్రేమను అదే సహనాన్ని వారు జీవించియున్నప్పుడు చూపించి ఉంటే వారు బ్రతికినంతకాలం సంతోషంగా ఉందురు. విశ్వాసులు మాత్రం ఈ విషయంలో తప్పిపోకుండా చూసుకోవాలి‌.

సాధారణంగా చనిపోయినవారి కోసం ప్రత్యేకంగా విలపించడమనేది బైబిల్ లో మనకు పదేపదే కనిపిస్తుంది. ఒకవ్యక్తి చనిపోయినప్పుడు ఎవరూ తన కోసం ఏడ్వలేదంటే ఆ వ్యక్తిపై ఎవరికీ ఎలాంటి ప్రేమలేదనే అర్థం వస్తుంది. అందుకే అబ్రాహాము శారాపైన ఉన్న ప్రేమతో ఆమె దగ్గరకు ఏడ్వడానికి వచ్చాడు.

ఐతే ఈ సందర్భంలో శారా చనిపోయినప్పుడు అబ్రాహాము ఆమెకోసం విలపించడానికి వచ్చినదానిని ఇస్లాం దావా ప్రచారకులు వక్రీకరించి, 22వ అధ్యాయంలో దేవుడు అబ్రాహామును పరిశోధించాక అతను బేయేర్షెబాలో హాగరు దగ్గరకు వెళ్ళిపోయాడని అప్పటినుంచి శారాకు దూరంగా ఉన్నాడని అందుకే శారా చనిపోయినప్పుడు ఆమెకోసం విలపించడానికి ఆమె దగ్గరకు వచ్చాడని చెబుతుంటారు. అబ్రాహాము ఇస్సాకును బలిగా ఇవ్వడానికి బెయేర్షెబా నుండే వెళ్ళాడు కాబట్టి ఆ శోధన ముగిసాక మరలా అదే ప్రాంతానికి తిరిగిచేరుకున్నాడని అప్పటికి శారా కూడా అక్కడే ఉందని నేను ఇప్పటికే వివరించాను (ఆదికాండము 22:19 వ్యాఖ్యానం చూడండి).

అలాంటప్పుడు అబ్రహాము శారా గుడారం దగ్గరకు విలపించడానికి వచ్చినట్టు ఎందుకు రాయబడిందంటే అబ్రాహాము శారాలు ఒకే చోట నివసిస్తున్నప్పటికీ వారు వేరు వేరు గుడారాలలో నివసిస్తున్నారు (వృద్ధులు కదా!). శారా తన ప్రియ కుమారుడైన ఇస్సాకుతో కలసి ఒక గుడారంలో నివసిస్తుంటే అబ్రహాము వేరే గుడారంలో నివసిస్తున్నాడు. ఇస్సాకు తన తల్లి గుడారంలోనే ఉండేవాడు కాబట్టే అతనికి రిబ్కాతో వివాహం జరిగినప్పుడు ఆమెను తన తల్లి గుడారంలోకి తీసుకువెళ్ళాడు (ఆదికాండము 24:67).

ఏ భర్తయైనా తన భార్యను తన గదిలోకే తీసుకువెళ్తాడు. శారాదీ ఇస్సాకుదీ ఒకే గుడారం (వారిద్దరూ ఒకే గుడారంలో నివసించేవారు) కాబట్టే ఇస్సాకు రిబ్కాను తన తల్లి గుడారంలోకి (తన గుడారంలోకి) తీసుకువెళ్ళి ఆమెతో కలిసున్నాడు. ఈవిధంగా అబ్రహాము శారాలు ఒకే ప్రదేశంలో వేరు వేరు గుడారాల్లో నివసించేవారు, శారా చనిపోయిందనే విషయం తెలుసుకున్న అబ్రాహాము ఆమె నివసిస్తున్న గుడారం దగ్గరకు విలపించడానికి వచ్చాడు. అంతేతప్ప అబ్రహాము శారాలు ఎప్పుడూ విడిగాలేరు. చివరికి వారు చనిపోయినప్పుడు కూడా వారు ఒకే సమాధిలో పాతిపెట్టబడ్డారు (ఆదికాండము 25:10).

ఆదికాండము 23:3,4
తరువాత అబ్రాహాము మృతిబొందిన తన భార్య యెదుట నుండి లేచి హేతు కుమారులను చూచి మీ మధ్య నేను పరదేశినిగాను పరవాసినిగాను ఉన్నాను. మృతిబొందిన నా భార్య నా కన్నులయెదుట ఉండకుండ, ఆమెను పాతి పెట్టుటకు మీ తావున నాకొక శ్మశానభూమిని స్వాస్థ్యముగా ఇయ్యుడని అడుగగా-

ఈ వచనాలలో అబ్రాహాము చనిపోయిన తన భార్యను పాతిపెట్టడానికి స్థలంకోసం హేతుకుమారులను సంప్రదిస్తున్నట్టు మనం చూస్తాం. శారా మరణం అబ్రాహామును ఎంతో కృంగదీసినప్పటికీ అతను ఆ స్థితిలోనే ఉండిపోలేదు కానీ "పైకి లేచి" తాను శారా మృతదేహం విషయంలో చెయ్యవలసిన దానిగురించి విచారిస్తున్నాడు. ప్రతీ విశ్వాసి తన జీవితంలో ఎదురయ్యే విషాదసంఘటలు (మరణాలు) వల్ల ఆ సమయంలో వేదనకు‌ లోనైనప్పటికీ అబ్రాహాములా పైకి లేచి (కోలుకుని) వారి బాధ్యతను నిర్వర్తించాలి. ఎందుకంటే మనల్ని ఎంతో కృంగదీసే ఈ మరణం గురించి దేవుని వాక్యం మనకు అందిస్తున్న ఓదార్పును చూడండి.

1 థెస్సలొనీకయులకు 4:13-16 సహోదరులారా, నిరీక్షణలేని యితరులవలె మీరు దుఃఖపడకుండు నిమిత్తము, నిద్రించుచున్నవారిని గూర్చి మీకు తెలియకుండుట మాకిష్టములేదు. యేసు మృతి పొంది తిరిగి లేచెనని మనము నమ్మినయెడల, అదే ప్రకారము యేసునందు నిద్రించినవారిని దేవుడాయనతో కూడ వెంటబెట్టుకొని వచ్చును. మేము ప్రభువు మాటను బట్టి మీతో చెప్పునదేమనగా, ప్రభువు రాకడవరకు సజీవులమై నిలిచియుండు మనము నిద్రించినవారికంటె ముందుగా ఆయన సన్నిధి చేరము. ఆర్భాటముతోను, ప్రధానదూత శబ్దముతోను, దేవుని బూరతోను పరలోకము నుండి ప్రభువు దిగివచ్చును. క్రీస్తునందుండి మృతులైన వారు మొదట లేతురు.

అదేవిధంగా అబ్రాహాము నివసిస్తున్న కనాను దేశం, దేవుడు అతని సంతానానికి స్వాస్థ్యంగా ఇచ్చినప్పటికీ అంతకుముందు అబ్రాహాము‌, ఇస్సాకు, యాకోబులు అందులో పరదేశులుగానే జీవించారు. అబ్రాహాము ఆ విషయాన్ని ఆ పట్టణస్తుల ముందు ఒప్పుకుంటూ కొంతకాలం తర్వాత నేను కూడా ఈ లోకాన్ని విడిచిపోతాననే నిశ్చయంతో ఉన్నాడు. 

హెబ్రీయులకు 11:9,10,13 విశ్వాసమునుబట్టి అతడును, అతనితో ఆ వాగ్దానమునకు సమానవారసులైన ఇస్సాకు యాకోబు అనువారును, గుడారములలో నివసించుచు, అన్యుల దేశ ములో ఉన్నట్టుగా వాగ్దత్తదేశములో పరవాసులైరి. ఏలయనగా దేవుడు దేనికి శిల్పియు నిర్మాణకుడునై యున్నాడో, పునాదులుగల ఆ పట్టణముకొరకు అబ్రాహాము ఎదురుచూచుచుండెను. వీరందరు ఆ వాగ్దానముల ఫలము అనుభవింపక పోయినను, దూరమునుండి చూచి వందనముచేసి, తాము భూమి మీద పరదేశులమును యాత్రికులమునై యున్నామని ఒప్పుకొని, విశ్వాసముగలవారై మృతినొందిరి.

ఇక్కడ మరొక ప్రధానమైన విషయాన్ని మనం గమనించాలి. అబ్రాహాముకు అంతకుముందు కన్నులవిందుగా కనిపించిన తన భార్య చనిపోగానే ఆమెను సమాధి చేసే పనికోసం త్వరపడుతున్నాడు. ఎందుకంటే అది దేవుడు ఏర్పరచిన ప్రకృతి నియమం. దీనిని బట్టి మానవసంబంధాలు ఎంత అశాశ్వతమైనవో మనం గ్రహించవచ్చు. అయినప్పటికీ నేను పైన తెలియచేసినట్టుగా మనం బ్రతికినంతకాలం ఆ సంబంధాల పట్ల ప్రేమతో నమ్మకంగా ప్రవర్తించాలి.

ఆదికాండము 23:5,6
హేతు కుమారులు అయ్యా మా మాట వినుము. నీవు మా మధ్యను మహారాజువై యున్నావు; మా శ్మశాన భూములలో అతి శ్రేష్టమైన దానియందు మృతిబొందిన నీ భార్యను పాతిపెట్టుము; నీవు మృతిబొందిన నీ భార్యను పాతి పెట్టునట్లు మాలో తన శ్మశానభూమి ఇయ్యనొల్లనివాడు ఎవడును లేడని అబ్రాహాముకుత్తరమిచ్చిరి.

ఈ వచనాలలో అబ్రాహాము అభ్యర్థనకు హేతు కుమారులు‌ వినయంగా సమాధానమివ్వడం మనం చూస్తాం. సాధారణంగా కొంతమంది అన్యులు చూపించే మంచిప్రవర్తన దేవుని పిల్లలమని చెప్పుకునేవారు సైతం‌ సిగ్గుపడేలా ఉంటుంది. ఎందుకంటే కొందరు దేవుణ్ణి నమ్ముకుంటున్నామని చెబుతూ అన్యులపైన అతిశయిస్తారే తప్ప వారు చేసే మంచిపనులు కూడా చెయ్యలేరు. కాబట్టి దేవుని నుండి ఆయన పిల్లలు పొందుకున్న నీతి విషయంలో వారు లోకస్తులకంటే అధికులైనప్పటికీ దాని కారణంగా ఎవరిపైనా అతిశయించే అవకాశం లేదు.

ఈ సందర్భంలో హేతుకుమారులు పలికిన మాటలను బట్టి అబ్రాహాముకూ వారికీ మధ్య అన్యోన్యమైన స్నేహసంబంధం ఉన్నట్టు మనకు కనిపిస్తుంది. దేవుడు అబ్రాహామును విగ్రహారాధన నుండి బయటకు పిలిచాడే తప్ప, విగ్రహారాధన చేసే ఎవరితోనూ స్నేహంగా ఉండకూడదనే నియమాన్ని అతని ముందు పెట్టలేదు. అందుచేతనే ఆ ప్రాంతపువారికీ అబ్రాహాముకూ మధ్య మంచి స్నేహ సంబంధం ఏర్పడింది. మనం కూడా మన చుట్టుపక్కలున్న అన్యులతో ఇలాంటి స్నేహభావంతో మెలగాలి, ఇది వారికి సువార్తను అందించడానికి కూడా మంచి అవకాశం.

సాధారణంగా కొంతమంది కీర్తనలు మొదటి అధ్యాయంలో రాయబడిన "దుష్టుల అలోచన చొప్పున నడువక....అనే మాటలనూ, 2 కొరింధీ 6:14 లో అవిశ్వాసులతో జోడుగా ఉండకుడి" అనేమాటలను అపార్థం చేసుకుని దేవుణ్ణి నమ్మని అన్యులతో స్నేహం చేయడానికి ఇష్టపడరు, వాస్తవానికి ఆ సందర్భాలు మనకు దుష్టులతో (దుర్ణీతి) పాలిబాగస్తులుగా ఉండవద్దని చెబుతున్నాయే తప్ప, అన్యులతో స్నేహం చేయకూడదని కాదు.

1 కోరింథీయులకు 5: 10 అయితే ఈలోకపు జారులతోనైనను, లోభులతోనైనను, దోచుకొనువారితోనైనను, విగ్రహారాధకులతోనైనను, ఏమాత్రమును సాంగత్యము చేయవద్దని కాదు. ఆలాగైతే మీరు లోకములోనుండి వెళ్లిపోవలసివచ్చును గదా?

కాబట్టి పై సందర్భంలోని హేతుకుమారులు, ఎఫ్రోనులవలే మనల్ని గౌరవిస్తూ స్నేహపూర్వకంగా ఉండడానికి‌ ప్రయత్నించేవారితో మనం కూడా అబ్రాహాములా స్నేహం చేయవచ్చు. దీనివల్ల నేను పైన చెప్పినట్టుగా వారిని సువార్తవైపు నడిపించడానికి మంచి అవకాశం దొరుకుతుంది.

ఆదికాండము 23:7-9
అప్పుడు అబ్రాహాము లేచి ఆ దేశపు ప్రజలైన హేతు కుమారులకు సాగిలపడి మృతిబొందిన నా భార్యను నా యెదుట ఉండకుండ నేను పాతి పెట్టుట మీకిష్టమైతే నా మాట వినుడి. సోహరు కుమారుడైన ఎఫ్రోను తన పొలము చివరను తనకు కలిగియున్న మక్పేలా గుహను నాకిచ్చునట్లు నా పక్షముగా అతనితో మనవిచేయుడి. మీ మధ్యను శ్మశాన భూమిగా నుండుటకు నిండు వెలకు అతడు దానిని నాకు స్వాస్థ్యముగా ఇయ్యవలెనని వారితో చెప్పెను.

ఈ వచనాలలో అబ్రాహాము, తన భార్యను పాతిపెట్టుకునేందుకు తనముందున్న పొలాలలో ఎఫ్రోనుయొక్క పొలం, మక్పేలా గుహ పట్ల ఆసక్తితో ఉన్నట్టు మనం చూస్తాం. బైబిల్ గ్రంథం నీ పొరుగువాడిది ఏదీ ఆశించకూడదని, అన్యాయంగా దానిని సొంతం చేసుకోకూడదని, దొంగతనం చెయ్యవద్దని చెబుతుంది తప్ప, న్యాయబద్ధంగా దేనినైనా కొనుక్కునే స్తోమత మనకున్నపుడు దానిని అమ్మేందుకు అవతలి వారికి కూడా ఇష్టమైనప్పుడు దేనినైనా మనం ఆశించవచ్చు. అందుకే అబ్రాహాము ఎఫ్రోను పొలాన్నీ గుహను అతని ఇష్టంతో కొనుక్కునే ఉద్దేశంతో వాటిని ఆశించాడు.

అదేవిధంగా ఇక్కడ అబ్రాహాము హేతుకుమారులకు సాగిలపడుతున్నట్టు మనకు కనిపిస్తుంది. ప్రాచీనకాలంలో ఇతరుల పట్ల కృతజ్ఞతను తెలియచెయ్యడానికి ఇలాంటి పద్ధతి వాడుకలో ఉండేది. అయితే ఇది దేవునిపట్ల చూపే విధేయతతో సమానంగా మనం భావించకూడదు. ఉదాహరణకు మనం చేతులతో దేవునికి దణ్ణం పెడతాం, కొన్నిసార్లు మన సహోదరులకు కూడా పెడుతుంటాం ఈ రెండింటిమధ్యా వ్యత్యాసం ఉంది.

ఆదికాండము 23:10-13
అప్పుడు ఎఫ్రోను హేతు కుమారుల మధ్యను కూర్చుండి యుండెను. హిత్తీయుడైన ఎఫ్రోను తన ఊరి గవిని ప్రవేశించువారందరి యెదుట హేతు కుమారులకు వినబడునట్లు అబ్రాహాముతో చెప్పిన ప్రత్యుత్తరమేమనగా అయ్యా అట్లుకాదు నా మనవి నాలకించుము, ఆ పొలమును నీకిచ్చుచున్నాను. దానిలోనున్న గుహను నీకిచ్చుచున్నాను. నా ప్రజల యెదుట అది నీకిచ్చుచున్నాను. మృతిబొందిన నీ భార్యను పాతిపెట్టుమనెను. అప్పుడు అబ్రాహాము ఆ దేశపు ప్రజల యెదుట సాగిలపడి సరేకాని నా మనవి ఆలకించుము. ఆ పొలమునకు వెల యిచ్చెదను. అది నాయొద్ద పుచ్చుకొనినయెడల మృతిబొందిన నా భార్యను పాతిపెట్టెదనని ఆ దేశ ప్రజలకు వినబడునట్లు ఎఫ్రోనుతో చెప్పెను.

ఈ వచనాలలో ఎఫ్రోను అబ్రాహాము కోరుకున్న భూమినీ గుహనూ ఉచితంగా ఇవ్వడానికి సిద్ధపడితే అబ్రాహాము దానికి నిరాకరిస్తూ వాటికి తగిన వెలను చెల్లించడానికి ప్రయత్నించడం మనం చూస్తాం. అబ్రాహాము ఈ విధంగా చెయ్యడానికి రెండు కారణాలు ఉన్నట్టుగా మనం భావించవచ్చు.

1. కనాను దేశాన్ని దేవుడు అబ్రాహాము సంతానానికి వాగ్దానం చేసి మోషే/యెహోషువ కాలంలో వారికి స్వాస్థ్యంగా స్థిరపరిచాడు. ఈ కారణం చేత అబ్రాహాము ఇస్సాకు యాకోబులు ఆయన మాట ప్రకారం ఆ దేశంలో పరదేశులుగానే జీవించారు‌ (అపొ. కా 7:5, హెబ్రీ 11:9). కాబట్టి ప్రస్తుతానికి ఆ భూమి అబ్రాహాముది కాదు. న్యాయబద్ధంగా దానికి ఎఫ్రోనే అప్పటి హక్కుదారుడు. ఇందువల్ల అబ్రాహాము దేవు‌ని మాటకు లోబడుతూ ఎఫ్రోను దానిని‌ ఉచితంగా ఇవ్వడానికి సిద్ధపడినప్పటికీ దానికి వెల చెల్లించేందుకు పట్టుపడుతున్నాడు. ఈవిధంగా విశ్వాసులు ఎవరి సొత్తునూ ఉచితంగా తీసుకోకూడదు.

2. ప్రస్తుతం ఆ భూమిని ఎఫ్రోను అబ్రాహాముతో‌ ఉన్న స్నేహబంధాన్ని బట్టి ఉచితంగా ఇచ్చినప్పటికీ భవిష్యత్తులో వారిమధ్య ఏదైనా వివాదం జరిగితే అబ్రాహాము ఆ విషయంలో మాటపడవలసి పరిస్థితి వస్తుంది. ఒకవేళ ఎఫ్రోను ఆవిధంగా చెయ్యకపోయినా అతని సంతానం ఆ విధంగా చేసే అవకాశం ఉంది. అందుకే అబ్రాహాము వివేకంగా ఆలోచిస్తూ ఆ భూమికీ గుహకూ వెలచెల్లిస్తున్నాడు. ఒకసారి ఇదంతా జరుగుతున్న సమయంలో అబ్రాహాము పరిస్థితి ఆలోచించండి, అతను తన భార్య చనిపోయిన బాధలో ఉన్నప్పటికీ ఆమె మృతదేహాన్ని పాటిపెట్టే భూమి విషయంలో ఒకవైపు పరదేశిగా నివసించమన్న దేవుని మాటకు లోబడుతూ మరోవైపు భవిష్యత్తులో ఆ భూమి విషయమై తనకు ఎలాంటి నిందా రాకుండా జాగ్రతపడుతున్నాడు. కాబట్టి విశ్వాసులు ఎలాంటి క్లిష్టపరిస్థితుల్లో ఉన్నప్పటికీ ఈ మెలకువలను మరచిపోకూడదు. అందుకే దావీదు కూడా దేవునికి బలిపీఠం కట్టే సమయంలో‌ ఇటువంటి పద్ధతినే అనుసరించాడు (2 సమూయేలు 24:20-24)

అదేవిధంగా ఆ సందర్భంలో హేతుకుమారులు అబ్రాహామును నువ్వు మా మధ్య మహారాజుగా ఉన్నావంటూ అతడిని హెచ్చిస్తున్నప్పటికీ అబ్రాహాము వారిముందు సాగిలపడుతూ తన తగ్గింపును‌ చూపిస్తున్నాడు. అబ్రాహాము తలచుకుంటే వారిముందు గర్వంగా ప్రవర్తించవచ్చు కానీ అలా‌ చెయ్యలేదు. కాబట్టి విశ్వాసులు ప్రతీ విషయంలోనూ‌ తమ‌ ప్రవర్తన విషయంలో ఇలాంటి తగ్గింపును కనపరచాలి. నిజమైన దైవభక్తి‌ మనకు సాటి మనుషులతో ఏవిధంగా నడుచుకోవాలో నేర్పిస్తుంది.

ఆదికాండము 23:14,15
అందుకు ఎఫ్రోను అయ్యా నా మాట వినుము; ఆ భూమి నాలుగు వందల తులముల వెండి చేయును; నాకు నీకు అది యెంత? మృతిబొందిన నీ భార్యను పాతిపెట్టుమని అబ్రాహామునకుత్తరమిచ్చెను;

ఈ వచనాలలో ఎఫ్రోను అబ్రాహాముకు సానుకూలంగా మాట్లాడుతున్నట్టు మనం చూస్తాం.
తెలుగు తర్జుమాలో ఆ మాటలు స్పష్టంగా లేవు, వాస్తవానికి ఇక్కడ నీకూ నాకు మధ్య ఉన్న బంధం ముందు, ఆ వెండి ఎంత అని‌ ఉండాలి.

Genesis 23:15 My lord, hearken unto me: the land is worth four hundred shekels of silver; what is that betwixt me and thee? bury therefore thy dead.

ఆదికాండము 23:16
అబ్రాహాము ఎఫ్రోను మాట వినెను. కాబట్టి హేతు కుమారులకు వినబడునట్లు ఎఫ్రోను చెప్పిన వెల అనగా వర్తకులలో చెల్లు నాలుగు వందల తులముల వెండి అబ్రాహాము తూచి అతని కిచ్చెను.

ఈ వచనంలో అబ్రాహాము, ఎఫ్రోను చెప్పిన వెల ప్రకారం తక్షణమే ఆ వెండిని అతనికి చెల్లించి, ఆ భూమిని స్వంతం చేసుకున్నట్టు మనం చూస్తాం. ఎఫ్రోను అబ్రాహాముతో తనకున్న మంచి సంబంధాన్ని బట్టి ఆ భూమిని ఉచితంగానే ఇవ్వడానికి ఇష్టపడినప్పటికీ చివరికి అబ్రాహాము బలవంతం మేరకు ఆ వెలను తీసుకోవడానికి అంగీకరించాడు. అయితే ఆ వెలను‌ అతనికి వెంటనే చెల్లించవలసిన అవసరమేమీ అబ్రాహాముకు లేదు. అయినప్పటికీ అబ్రాహాము ఆ వెలను వెంటనే‌‌ చెల్లిస్తున్నాడు. దీనిని‌బట్టి ఒక వ్యక్తితో మనకు ఎంతమంచి సంబంధం ఉన్నప్పటికీ న్యాయబద్ధంగా చెల్లించవలసినవాటి విషయంలో ఆలస్యం చెయ్యకూడదని (మన దగ్గర ఉన్నప్పుడు)‌ మనం నేర్చుకోవాలి.

ఆదికాండము 23:17-20
ఆలాగున మమ్రే యెదుటనున్న మక్పేలా యందలి ఎఫ్రోను పొలము, అనగా ఆ పొలమును దానియందలి గుహయు దాని పొలిమేర అంతటి లోనున్న ఆ పొలము చెట్లన్నియు, అతని ఊరి గవిని ప్రవేశించు వారందరిలో హేతు కుమారుల యెదుట అబ్రాహామునకు స్వాస్థ్యముగా స్థిరపరచబడెను. ఆ తరువాత అబ్రాహాము కనాను దేశములో హెబ్రోనను మమ్రేయెదుట నున్న మక్పేలా పొలము గుహలో తన భార్యయైన శారాను పాతిపెట్టెను. ఆ పొలమును దానిలోనున్న గుహయు హేతు కుమారులవలన శ్మశానము కొరకు అబ్రాహామునకు స్వాస్థ్యముగా స్థిరపరచబడెను.

ఈ వచనాలలో అబ్రాహాము ఎఫ్రోను యొక్క పొలం గుహలను తనకూ తన సంతానానికి స్వాస్థ్యంగా కొని తన భార్యను పాతిపెట్టినట్టు మనం చూస్తాం. అయితే ఇదే సందర్భం గురించి స్తెఫను పలికిన మాటలు చూడండి.

అపొ. కార్యములు 7:15,16 యాకోబు ఐగుప్తునకు వెళ్లెను.అక్కడ అతడును మన పితరులును చనిపోయి అక్కడ నుండి షెకెమునకు తేబడి, షెకెములోని హమోరు కుమారులయొద్ద అబ్రాహాము వెలయిచ్చికొనిన సమాధిలో ఉంచబడిరి.

ఈ వచనాలలో స్తెఫను అబ్రాహాము ఆ పొలాన్ని షెకెములోని హమోరు కుమారుల దగ్గర కొన్నాడని చెబుతున్నాడు కొంతమంది దీనిని ఒక వైరుధ్యంగా భావిస్తుంటారు. ఎందుకంటే హమోరు కుమారుల దగ్గర పొలాన్ని కొన్నది అబ్రాహాము కాదు అతని మనువడైన యాకోబు. ఈ వాక్యభాగాలు చూడండి.

ఆదికాండము 33:18-20 అట్లు యాకోబు పద్దనరాములో నుండి వచ్చిన తరువాత కనాను దేశములోనున్న షెకెమను ఊరికి సురక్షితముగా వచ్చి ఆ ఊరిముందర తన గుడారములు వేసెను. మరియు అతడు తన గుడారములు వేసిన పొలముయొక్క భాగమును షెకెము తండ్రియైన హమోరు కుమారులయొద్ద నూరు వరహాలకు కొని అక్కడ ఒక బలిపీఠము కట్టించి దానికి ఏల్‌ ఎలోహేయి ఇశ్రాయేలు అను పేరు పెట్టెను.

యెహొషువ 24:32 ఇశ్రాయేలీయులు ఐగుప్తులోనుండి తెచ్చిన యోసేపు ఎముకలను షెకెములో, అనగా యాకోబు నూరు వరహాలకు షెకెము తండ్రియైన హమోరు కుమారులయొద్ద కొనిన చేని భాగములో వారు పాతిపెట్టిరి. అవి యోసేపు పుత్రులకు ఒక స్వాస్థ్యముగా ఉండెను.

ఈ రెండు సందర్భాలలో కూడా హమోరు కుమారుల దగ్గర స్థలాన్ని కొన్నది యాకోబు అని‌ స్పష్టంగా రాయబడింది. అదేవిధంగా ఆ ప్రాంతంలో స్తెఫను చెబుతున్నట్టుగా యాకోబు సమాధి చెయ్యబడలేదు. యెహోషువ కాలంలో ఆ భాగం యోసేపు సంతతికి వచ్చింది కాబట్టి అతడిని మాత్రమే అక్కడ సమాధి చేసారు. అబ్రాహాము ఇస్సాకు యాకోబులు (వారి భార్యలతో సహా) అబ్రాహాము ఎఫ్రోను దగ్గరకొన్న పొలంలోనే సమాధి చెయ్యబడ్డారు.

ఆదికాండము 49:29-32 తరువాత అతడు వారికాజ్ఞాపించుచు ఇట్లనెను నేను నా స్వజనుల యొద్దకు చేర్చబడుచున్నాను. హిత్తీయుడైన ఎఫ్రోను భూమియందున్న గుహలో నా తండ్రుల యొద్ద నన్ను పాతిపెట్టుడి. ఆ గుహ కనాను దేశమందలి మమ్రే యెదుటనున్న మక్పేలా పొలములో ఉన్నది. అబ్రాహాము దానిని ఆ పొలమును హిత్తీయుడగు ఎఫ్రోను యొద్ద శ్మశానభూమి కొరకు స్వాస్థ్యముగా కొనెను. అక్కడనే వారు అబ్రాహామును అతని భార్యయైన శారాను పాతిపెట్టిరి. అక్కడనే ఇస్సాకును అతని భార్యయైన రిబ్కాను పాతిపెట్టిరి. అక్కడనే నేను లేయాను పాతిపెట్టితిని. ఆ పొలమును అందులోనున్న గుహయు హేతుకుమారుల యొద్ద కొనబడినదనెను.

ఆదికాండము‌ 50:13 అతని కుమారులు కనాను దేశమునకు అతని శవమును తీసికొనిపోయి మక్పేలా పొలమందున్న గుహలో పాతి పెట్టిరి. దానిని ఆ పొలమును అబ్రాహాము తనకు శ్మశానము కొరకు స్వాస్థ్యముగానుండు నిమిత్తము మమ్రేయెదుట హిత్తీయుడైన ఎఫ్రోనుయొద్ద కొనెను.

మరి పరిశుద్ధాత్మ ప్రేరణతో మాట్లాడుతున్న స్తెఫను ఈవిధంగా,‌ కొందరికి వైరుధ్యంలా అనిపించేలా ఎందుకు మాట్లాడుతున్నాడంటే అబ్రాహాము, ఇస్సాకు యాకోబులు వారి భార్యలతో సహా సమాధి చెయ్యబడ్డ ప్రాంతం‌ అబ్రాహాము ఎఫ్రోను దగ్గర కొన్నదైతే తర్వాత కాలంలో యాకోబు హమోరు కుమారుల దగ్గర కొన్నదానిలో కూడా తన సంతానపు స్వాస్థ్యభాగం చొప్పున "పితరుడైన యోసేపు" సమాధి చెయ్యబడ్డాడు. దీనిప్రకారం అబ్రాహాము మరియు యాకోబు ఇద్దరూ వేరువేరు వ్యక్తుల దగ్గర కనాను ప్రాంతంలో పొలాన్ని ‌కొన్నారు, అక్కడ ఇశ్రాయేలీయుల పితరులు సమాధి చెయ్యబడ్డారు.

స్తెఫను ఆ సందర్భంలో యూదులతో మాట్లాడుతున్నాడు, వారిలో గ్రీకు భాష వాడే హెల్లెనిస్టులు కూడా ఉన్నారు. వీరు కొన్నిసార్లు రెండు మూడు సంగతులను కలపి (బాగా తెలిసిన చరిత్రను) ఒకేమాటలో చెప్పే పద్ధతిని అనుసరించేవారు.  దానినే "Telescoping" (దూరంగా ఉన్నదాన్ని దగ్గరగా చూపడం) అంటారు. స్తెఫను అక్కడ అదే పద్ధతిని అనుసరిస్తూ, మొదటిగా; వారి సమాధుల కోసం పొలాన్ని కొన్న అబ్రాహాము పేరును, రెండవదిగా; మరొక పొలాన్ని యాకోబు ఎవరి దగ్గరనుండైతే కొన్నాడో ఆ హమోరు కుమారులను ప్రస్తావించి అందులో పితరులు సమాధి చెయ్యబడ్డట్టు చెబుతున్నాడు. ఈవిధంగా ఒకేలాంటి వేరువేరు సందర్భాలను ‌కలపి మాట్లాడుకోవడం అక్కడున్న యూదులకు బాగా అలవాటు కాబట్టే వారు స్తెఫను వైరుధ్యంగా (తప్పుగా) మాట్లాడుతు‌న్నాడని‌ ఆరోపించలేకపోయారు.

అదేవిధంగా యాకోబు మాటల్లో అబ్రాహాము ఆ పొలాన్ని హేతుకుమారుల దగ్గర కొన్నట్టు కనిపిస్తుంది, అదేమాటల్లో ఆ పొలం ఎఫ్రోను దగ్గర కొన్నట్టు కూడా కనిపిస్తుంది. ఇది కూడా వైరుధ్యం కాదు, అబ్రాహాము ఆ పొలాన్ని ఎఫ్రోను దగ్గర కొన్నప్పటికీ పైన మనం చూసినదాని ప్రకారం‌ ఆ లావాదేవీలకు పెద్దమనుషులుగా హేతుకుమారులు వ్యవహరించి, వారిచేతుల మీదుగా అబ్రాహాముకు ఆ పొలాన్ని‌ అప్పగించారు అందుచేతనే యాకోబు వారిని ప్రస్తావించాడు.