బైబిల్ గ్రంథం పరిశుద్ధుడిగా (యెషయా 6:3), న్యాయవంతుడిగా (కీర్తనలు 129:4) ప్రకటిస్తున్న వెలుగైయున్న త్రియేక దేవునిపై (1 యోహాను 1:5) ప్రపంచవ్యాప్తంగా ఆయా భావజాలాలకు సంబంధించినవారి నుండి లెక్కకుమించిన అన్యాయపు విమర్శలు, అడ్డకోలు ఆరోపణలు చెయ్యబడడం మనం చూస్తూనే ఉన్నాం. ఎందుకంటే పాపియైన మనిషి పరిశుద్ధుడైన దేవుణ్ణి తనకు శత్రువుగానే భావిస్తూ ఆయనను ఏదోలా దూషించాలనుకుంటాడు. ఆయన మాటలపై (వాక్యంపై) ఏదోలా దాడి చెయ్యాలనుకుంటాడు. ఆయన మాటలు (వాక్యం) సమస్తమైన అనైతికతనూ అన్యాయాన్నీ ఖండించేవిగా ఉంటాయి కాబట్టి అనైతికంగానూ అన్యాయంగానూ నడుచుకునేవారికి ఆయనపై (ఆయన వాక్యంపై) ఆమాత్రం ద్వేషం కలగడంలో ఆశ్చర్యమేమీ లేదు కదా!.

యోహాను 7:7 లోకము దాని క్రియలు చెడ్డవని నేను దానిని గూర్చి సాక్ష్యమిచ్చుచున్నాను గనుక అది నన్ను ద్వేషించుచున్నది.

ఇక విషయంలోనికి  వెళ్తే; మన సమాజంలో స్త్రీవాదులుగా పిలవబడే ఒక గుంపు గురించి మనకు తెలుసు. వీరు పైకి మేము స్త్రీలహక్కుల కోసం పోరాడేవారమని చెబుతుంటారు కానీ వీరి లోపలి ఉద్దేశం వేరే ఉండి, సమయం వచ్చినప్పుడల్లా దానిని బయటపెడుతుంటారు. వాస్తవానికి స్త్రీలకు అన్యాయం జరుగుతుంటే వారి తరపున పోరాడడం మన బాధ్యత, ఎందుకంటే వారు కూడా దేవుని పోలిక, దేవుని స్వరూపంలో సృష్టించబడుతున్న మనుషులే కాబట్టి.

అదేవిధంగా బైబిల్ గ్రంథంలో "అయితే ప్రభువునందు స్త్రీకి వేరుగా పురుషుడు లేడు పురుషునికి వేరుగా స్త్రీలేదు" (1 కొరింథీ 11:11) అని స్పష్టంగా రాయబడింది.

కానీ ఈ స్త్రీవాదులు చేసే పోరాటాలూ విమర్శలు అలా ఉండవు. వారు కేవలం తమ లింగాన్ని  (జెండర్) ను మాత్రమే ఉన్నతంగా చూపుకుంటూ, అదే దేవుని పోలిక, దేవుని స్వరూపంలో చెయ్యబడిన పురుషులను మాత్రం చిన్నచూపు చూస్తుంటారు, వారిని విపరీతంగా ద్వేషిస్తారు. చివరికి స్త్రీలు పురుషులపై చేస్తున్న దాడులను కూడా ఏవో కారణాలను చెబుతూ దుర్మార్గంగా సమర్థించుకుంటుంటారు. అవే కారణాలను పురుషులు చేసే దాడులకు మాత్రం ససేమిరా అన్వయించరు. ఉదాహరణకు; ఒక భార్య భర్తపై దాడి చేస్తే వాడు ఎంతగా వేధిస్తే ఆమె అలా చేసుంటుంది, అక్రమసంబంధం పెట్టుకున్నాడంట అందుకే అలా చేసింది అని దాడి చేసిన భార్యను సమర్ధించుకుంటారు. అదే పని భర్త చేస్తే మాత్రం ఈ కారణాలేమీ పరిగణలోకి తీసుకోరు. ఆ భార్య నిజంగానే వేధించడం వల్ల లేక, అక్రమసంబంధం పెట్టుకోవడం వల్ల అతను అలా చేసినప్పటికీ వీరు అదంతా అనుమానం, అబద్ధం అన్నట్టుగానే కొట్టిపడేస్తారు. ఇతర విషయాల్లో కూడా ఇంతే. ఆ విధంగా వీరు స్త్రీలు చేసే నేరాలకు/తప్పిదాలకు కారణాలు వెతుకుతుంటారు. అవే కారణాలను బట్టి ఆ నేరాలూ/తప్పిదాలూ పురుషులు చేస్తే మాత్రం వాటిని పరిగణలోకి తీసుకోరు‌. కఠినంగా శిక్షించాలంటూ హడావుడి చేస్తుంటారు. గమనించండి ఇక్కడ నా ఉద్దేశం పురుషులు చేసే నేరాలు/తప్పిదాలకు కూడా కారణాలు వెతికి వారిని సమర్ధించాలని కాదు కానీ స్త్రీల విషయంలో కూడా అలా చెయ్యకుండా నేరం ఎవరు చేసినా నేరంగానే చూడాలి అన్నది బైబిల్ ప్రకారంగా నా వాదన.

నిర్గమకాండము 21:23-25 వ్యాఖ్యానం చదవండి

కానీ వీరు అలా చెయ్యరు. ఎందుకంటే వీరు లింగపక్షపాతంతో స్త్రీ నేరస్తులకు పురుషు నేరస్తులతో పాటుగా సమాన శిక్షలు పడితే ఎంతమాత్రమూ సహించలేరు. అందుకే స్త్రీలు చేస్తున్నటువంటి నేరాల గురించి నోరు మెదపకుండా ఒకవేళ వాటి గురించి మాట్లాడవలసి వచ్చినా నేను పైన వివరించినట్టుగా ఏదోలా వాటిని సమర్థించుకుంటూ మొత్తంమీద స్త్రీలపై మాత్రమే దాడులు జరుగుతున్నట్టు హడావుడి చేస్తుంటారు. ఒకవైపు మేము పురుషులతో పాటు సమానహక్కుల కోసం పోరాడుతున్నామని అంటూనే పురుషులతో పాటు సమాన బాధ్యతలు, సమాన శిక్షలు తీసుకోకుండా చివరికి మేమే దైవాలమని కూడా ప్రకటించుకుంటుంటారు. వీరి ప్రగల్భాలూ ప్రవర్తనలూ చూస్తుంటే నాకు తూరు రాజు, పురుగులు పడి చచ్చిన హేరోదులు జ్ఞాపకం వస్తుంటారు (యెహెజ్కేలు 28:2,9, అపొ.కా 12:21-23). వీరి పోరాటం నిజంగా స్త్రీలకోసమే ఐతే ఒక పురుషుడిపై దాడి జరిగినప్పుడు లేక అతనికి అన్యాయం జరుగుతున్నప్పుడు కూడా ఆ ప్రభావం అతడిని కన్నటువంటి తల్లి, లేక అక్క చెల్లెళ్ళు, లేక అతనితో సంబంధం‌ కలిగిన ఇతర స్త్రీలపై కూడా పడుతుంది. మరి వాటిపై ఎందుకు స్పందించరు? మనం ఇలాంటి ప్రశ్నలు వేసినప్పుడు స్త్రీలపై జరుగుతున్న దాడులు ఎక్కువ పురుషులపై జరుగుతున్నవి తక్కువ అందుకే మేము స్త్రీలపై జరిగేవాటిపైనే స్పందిస్తున్నామని తప్పించుకునే ప్రయత్నం చేస్తుంటారు. అది కేవలం తప్పించుకోవడం మాత్రమే. ఎందుకంటే ప్రాణం ఎవరిది పోయినా ప్రాణమే. అన్యాయం ఎవరికి జరిగినా అన్యాయమే. అలాగైతే పురుషులపై అబద్ధపు అత్యాచార ఆరోపణలూ గృహహింస ఆరోపణలూ ఎక్కువగానే జరుగుతుంటాయి. మరి వాటిపై ఎందుకు స్పందించట్లేదు? అయినా ఆ ఎక్కువ తక్కువలు ఎవరు లెక్కపెట్టారు, ఎలా లెక్కపెట్టారు? స్త్రీల విషయంలో అలాంటి ప్రత్యేక విభాగాలు ఉన్నట్టు పురుషుల విషయంలో ఏమైనా ఉన్నాయా? మరి అవి ఎక్కువ ఇవి తక్కువ అని ఎలా చెబుతారు? మనుషులంగా మనం నేరాన్ని బట్టీ నేర తీవ్రతను బట్టీ స్పందించాలి తప్ప, ఏకపక్షంగా నమోదు చెయ్యబడే శాతాలను బట్టి కాదు. పదే పదే మమ్మల్ని తల్లుల్లా చెల్లెళ్ళలా అక్కల్లా గౌరవించాలని గగ్గోలు పెట్టే వీరికి ఆ బంధాలకు తగిన బాధ్యత, ప్రేమలతోనే ఆ పురుషుల పట్ల స్పందించాలని, వారి విషయంలో అలానే ప్రవర్తించాలని మాత్రం తెలీదా?

ఈవిధంగా మనుషులమని మర్చిపోతూ దుర్మార్గంగా స్త్రీల నేరాలను సమర్థించుకుంటూ పురుషులపై విరుచుకుపడే వీరు కూడా బైబిల్ పైనా బైబిల్ దేవునిపైనా అన్యాయపు విమర్శలూ అడ్డకోలు ఆరోపణలూ చేస్తుంటారు.

ఉదాహరణకు వీరిలో కొందరు దేవుడు కనాను ప్రాంతపు ప్రజలను నాశనం చెయ్యమని ఇశ్రాయేలీయులకు ఆజ్ఞాపించినప్పుడు అక్కడున్న స్త్రీలను కూడా చంపేయమన్నాడు. ఇది స్త్రీలపై వివక్ష కాదా అంటూ వాపోతారు. ఆయన ఆ సందర్భంలో కేవలం స్త్రీలను మాత్రమే చంపమంటే ఆవిధంగా ఆలోచించే అవకాశం ఉందేమో కానీ అక్కడ ఆయన పురుషులతో పాటుగా స్త్రీలనూ చంపమని చెబుతున్నాడు. పైగా వారిలో ఎవరూ కూడా నిర్దోషులు లేరు (లేవీకాండము 18:25). దీనిని‌ బట్టి ఆ విమర్శలో ఎంత కుయుక్తి దాగుందో మీరే గ్రహించండి.

 కీర్తనలు 12:4 మా నాలుకలచేత మేము సాధించెదము మా పెదవులుమావి, మాకు ప్రభువు ఎవడని వారను కొందురు.

బహుశా వీరు అలాంటి సందర్భాలను బట్టి అంతగా వాపోతున్నారంటే వీరు పోరాడుతున్నట్టుగా స్త్రీ పురుషుడికి సమానం కాదేమో? అందుకే పురుషుడితో పాటుగా స్త్రీని సమానంగా శిక్షించకుండా జాలి చూపించాలేమో? (సమానత్వం ముసుగులో వారి మనసులో కొలువైయున్న కుయుక్తి మనకిక్కడ స్పష్టంగా అర్థమౌతుంది). కానీ బైబిల్ దేవుడు ఇద్దరినీ వారు చేసే నేరాలనీ సమానంగా చూసాడు‌ కాబట్టి అలా చంపమన్నాడు (శిక్షించమన్నాడు).

అదేవిధంగా పౌలు, భార్యలారా మీ భర్తలకు లోబడి ఉండమని చెప్పడం ఎఫెసీ 5:22 వాక్యభాగంలో మనకు కనిపిస్తుంది. వీరిలో కొందరు దానిని కూడా పట్టుకుని ఈ మాటలేవో స్త్రీలను బానిసలుగా మార్చేవిగా ఉన్నట్టు పౌలుపై విరుచుకు పడుతుంటారు. పౌలు ఆ సందర్భంలో లోబడడం అంటే అర్థం ఏంటో క్రీస్తుతో పోలుస్తూ వివరిస్తున్నాడు. ఒకవేళ ఆ పోలికను పక్కన పెట్టి చూసినప్పటికీ  అదే పౌలు ఆ క్రింది వచనాలలోనే మీ భార్యలను మీ శరీరంవలే ప్రేమించండి, క్రీస్తువలే వారికోసం ప్రాణం పెట్టండని పురుషులకు కూడా చెబుతున్నాడు (ఎఫెసీ 5:25:28). భర్తకు లోబడమని చెప్పడం స్త్రీని బానిసగా మార్చడమే ఐతే నీ భార్యను నీ శరీరం‌ వలే ప్రేమించమనడం, ఆమెకోసం క్రీస్తువలే ప్రాణం పెట్టమనడం ఏమౌతుంది? తనకు లోబడని భార్య కోసం ప్రాణం పెట్టేంతలా ప్రేమించే అవసరం భర్తకు ఏముంటుంది?

వీరు బైబిల్ పై చేసే విమర్శలు చాలామట్టుకు ఈవిధంగానే కుయుక్తిగా సగం‌ సగం పట్టుకుని వ్రేలాడేవిలా ఉంటాయి. ఇలాంటి పనికిమాలిన విమర్శల‌ విషయంలో మనం ఏమాత్రం మన సమయం వృథా చేసుకోకుండా వాటిని చెత్తకుండీలోకి నెట్టేయ్యొచ్చు. అయితే పైపైన చదివినప్పుడు స్త్రీలపై వివక్ష చూపబడినట్టుగా కనిపించే కొన్ని వాక్యభాగాల ఆధారంగా కనుక అలాంటి విమర్శలు‌ వీరు చేస్తుంటే వీరు ఎలా చెయ్యడంలో ఉద్దేశం ఏమైనప్పటికీ వాటికి తప్పకుండా మనం సమాధానం చెప్పాలి.

మనం అలా చెయ్యడం వల్ల వారి నోర్లను మూయించడం మాత్రమే కాకుండా వారి మాటల వల్ల సందేహానికి గురయ్యే మరికొందరికి కూడా సహాయం చేసినవారం ఔతాము (కేవలం స్త్రీలపైన మాత్రమే కాదు, ఇలాంటి విమర్శలు ఎవరి విషయంలో చెయ్యబడినప్పటికీ  వాటికి మనం స్పందించాలి. ఎందుకంటే వివక్ష కేవలం స్త్రీలపై చూపినప్పుడు మాత్రమే అన్యాయం కాదు, అది ఎవరిపట్ల జరిగినా కూడా అన్యాయమే). అలాంటివాటిలో ఒక విమర్శను మనమిక్కడ చూద్దాం -

ద్వితీయోపదేశకాండము 22:13-17 ఒకడు స్త్రీని పెండ్లి చేసికొని ఆమెను కూడిన తరువాత ఆమెను ఒల్లక ఆమె మీద అవమాన క్రియలు మోపి ఆమె చెడ్డదని ప్రచురపరచి ఈ స్త్రీని నేను పరిగ్రహించి యీమె దగ్గరకు వచ్చినప్పుడు ఈమెయందు కన్యాత్వము నాకు కనబడలేదని చెప్పిన యెడల ఆ చిన్నదాని తలిదండ్రులు ద్వారమందున్న ఆ ఊరిపెద్దల యొద్దకు ఆ చిన్నదాని కన్యాత్వలక్షణములను తీసికొని రావలెను. అప్పుడు ఆ చిన్నదాని తండ్రి నా కుమార్తెను ఈ మనుష్యునికి పెండ్లి చేయగా ఇదిగో ఇతడీమె నొల్లకనీ కుమార్తెయందు కన్యాత్వము నాకు కనబడలేదనియు అవమానక్రియలు చేసినదనియు ఆమెమీద నింద మోపెను; అయితే నా కుమార్తె కన్యాత్వమునకు గురుతులివే అని పెద్దలతో చెప్పి పట్టణపుపెద్దల యెదుట ఆ బట్టను పరచవలెను.  

ఈ సందర్భంలో ఒక భర్త తన భార్యను ద్వేషించి ఆమె శీలంపై ఆరోపణ చేస్తున్నట్టు ఆమె తల్లితండ్రులు ఆ ఆరోపణను నిర్వీర్యం చేయడానికి ఆ భార్యాభర్తలు తొలిరాత్రి కలిసినప్పటి రక్తపు మరకలున్న వస్త్రాన్ని తీసుకువచ్చి పెద్దలముందు సాక్ష్యంగా చూపించి అతడిని ఒప్పిస్తున్నట్టు కనిపిస్తుంది. ప్రస్తుతం మనం ఉన్నటువంటి సామాజిక పరిస్థితులను బట్టి దీనిని ఆలోచించినప్పుడు ఈ పద్ధతి స్త్రీలను అవమానించే విధంగానే కనిపిస్తుంటుంది. పైగా ఈ పద్ధతి ద్వారా దేవుడు భార్య శీలంపై ఆరోపించే అవకాశం భర్తకు కల్పించినట్టుగా భర్త శీలంపై ఆరోపించే అవకాశం భార్యకు కల్పించడం లేదు.

మరొక ప్రాముఖ్యమైన విషయం ఏంటంటే కొందరు స్త్రీలు పెళ్ళికి ముందు పురుషసంయోగం ఎరుగకున్నప్పటికీ భారమైన పనులు చేసినప్పుడూ ఏదైనా తీవ్రమైన భయానికి లోనైనప్పుడూ వారి కండరాల్లో జరిగే మార్పులను బట్టి మొదటిరాత్రి వారికి రక్తస్రావం అవ్వకపోవచ్చు. అలాంటి పరిస్థితులను ఎదుర్కొన్నటువంటి స్త్రీ పైన మనం చూసిన పద్ధతిలో చెప్పబడినట్టుగా తన కన్యాత్వానికి రుజువు చూపించలేదు. కాబట్టి తన భర్త చేసిన ఆ ఆరోపణ కారణంగా 21వ వచనం ప్రకారం; ఆమె రాళ్ళతో కొట్టబడి అన్యాయంగా చంపబడుతుంది. ఇలాంటి ఒక పద్ధతిని దేవుడు మోషే ధర్మశాస్త్రంలో రాయించాడు కాబట్టి దీని ప్రకారం బైబిల్ లో స్త్రీపై లింగవివక్ష చూపబడింది అనేదే మనముందున్న ఆరోపణ. దీనికి వరుసగా సమాధానం చూద్దాం.

కొందరు బోధకులు దీనికి సమాధానం చెబుతూ ఇది క్రొత్తగా దేవుడు ప్రవేశపెట్టింది కాదనీ చుట్టుపక్కల ప్రాంతాలలో ఇది అప్పటికే అమలులో ఉందని వివరణ ఇచ్చారు. అది వాస్తవమే అయినప్పటికీ దానిని మన దేవుడు కూడా ఎందుకు అనుమతించాడో ఎలాంటి పరిధులతో అనుమతించాడో లేఖనాల ఆధారంగా మరింత వివరణ ఇవ్వవలసిన అవసరం‌ ఉంది కాబట్టి ఈ వ్యాసం ద్వారా నేను అదే చేస్తున్నాను.

1. ఈ పద్ధతిద్వారా భార్య శీలంపై ఆరోపణ చేసే అవకాశం భర్తకు ఉన్నట్టుగా  భర్త శీలంపై ఆరోపణ చేసే అవకాశం భార్యకు ఎందుకు లేదంటే అప్పటి సమాజ పరిస్థితులను బట్టి దేవుడు దీనిని స్త్రీలకే భద్రతగా అనుమతించాడు (దీనిపై ఉత్పన్నమయ్యే మరో‌ ప్రశ్నకు క్రింద సమాధానం చూద్దాం). వాస్తవానికి మోషే ధర్మశాస్త్రంలో భార్యలకు శీలపరీక్ష చేసే ఒక పద్ధతి ఉంది కాబట్టి, భర్తలు అనుమానానికి లోనై దానిని‌ ఆశ్రయించడం లేదు. కొందరు భర్తలలో సాధారణంగా కలిగే ఆ అనుమానాన్ని తొలగించడానికే ఆయన దీనిని అనుమతించాడు. దీనిగురించి ముందు ముందు మరింత‌ వివరంగా చూద్దాం.

అలాగని పురుషుడి శీలానికి ప్రాముఖ్యత లేదా అంటే ఖచ్చితంగా ఉంది కాబట్టే ఇదే మోషే ధర్మశాస్త్రంలో వ్యభిచరించినవారిని రాళ్ళతో కొట్టి చంపమని ఆయన ఆజ్ఞాపించాడు (లేవీకాండము 20:10). ఎందుకంటే "భర్తకే గాని భార్యకు తన దేహముపైని అధికారము లేదు. ఆలాగున భార్యకే గాని భర్తకు తన దేహముపైని అధికారము లేదు" (1 కోరింథీ 7:4)

ఒకవేళ పురుషుడి శీలానికి ప్రాముఖ్యతే లేకపోతే వ్యభిచారం చేసిన పురుషుడిని చంపవలసిన అవసరత ఏముంది? స్త్రీని మాత్రమే చంపితే సరిపోతుంది కదా!. కాబట్టి పెళ్ళికి ముందు పురుషుడు తన శీలాన్ని కోల్పోయినప్పటికీ శిక్షించబడతాడు లేక, పెళ్ళి తరువాతైనా తన భార్య వేరేవిధంగా దానిని నిరూపించగలిగితే అతనికి శిక్ష తప్పదు. ఇశ్రాయేలీయుల‌ జాతికి చెందిన ఒక స్త్రీ తన భర్త శీలంపై అనుమానం కలిగితే అతనిని కూడా ఎలా పరీక్షించగలదో క్రింద చూద్దాం.

2. మోషే ధర్మశాస్త్రంలోని ఈ పద్ధతి విషయంలో మనం ప్రాముఖ్యంగా గుర్తించవలసిన విషయం ఏంటంటే దీనిని దేవుడు ప్రతీ పురుషుడూ తన భార్య విషయంలో తప్పనిసరిగా అనుసరించవలసిన క్రమంగా అనుమతించలేదు. కేవలం ఏ భర్తయైతే అనుమానపు వైఖరి కలిగి ప్రవర్తిస్తుంటాడో అతని గురించి మాత్రమే దీనిని అనుమతించాడు. ఉదాహరణకు ఈ వాక్యభాగం చూడండి -

మత్తయి సువార్త 19:7,8 అందుకు వారు ఆలాగైతే పరిత్యాగ పత్రికనిచ్చి ఆమెను విడనాడుమని మోషే యెందుకు ఆజ్ఞాపించెనని వారాయనను అడుగగా ఆయన మీ హృదయకాఠిన్యమును బట్టి మీ భార్యలను విడనాడ మోషే సెలవిచ్చెను గాని ఆది నుండి ఆలాగు జరుగలేదు.

ఇక్కడ యేసుక్రీస్తు మాటల ప్రకారం మోషే ధర్మశాస్త్రంలోని పరిత్యాగపత్రిక (విడాకులు) పద్ధతిని దేవుడు ఇశ్రాయేలీయుల హృదయకాఠిన్యాన్ని బట్టి అనుమతించాడే తప్ప, భార్యాభర్తలు విడిపోవడం ఆయనకు ఇష్టం కాదు (ద్వితీయోపదేశ కాండము 24-1‌). ఇందులో కూడా ఊరికే తన భార్యను విడిచిపెట్టే అవకాశం లేదు, కచ్చితంగా ఆమెలో‌ ఏదైనా పొరపాటు ఉండి దానివల్ల ఆ భర్తకు ఆమెపై ఇష్టంపోతే మాత్రమే ఆమెను విడిచిపెట్టమన్నాడు.

అప్పటి కొందరు భర్తల్లో తమ భార్యల శీలంపై ఉండే అనుమానపు వైఖరిని బట్టి, అతను ఆ విషయంలో సత్యాన్ని తెలుసుకుని తన భార్యతో రాజీపడకపోతే అదే అనుమానంతో ఆమెను పదేపదే ఇబ్బంది పెడతాడు లేదా ఆమెను విడిచిపెట్టి ఒంటరిని చేస్తాడు. కాబట్టే దేవుడు ఈ శీలపరీక్ష పద్ధతిని మోషే ధర్మశాస్త్రంలో అనుమతించి అతని అనుమానాన్ని నిర్వీర్యం చేస్తున్నాడు. ఈ రోజుల్లో ఎంతమంది భార్యలు అనుమానంతో తమ భర్తలను వేధించడం లేదు? ఆ భర్తలు కూడా ఇలాంటి అనుమానపు పిశాచులే. అందుకే ఆయన ఈ పద్ధతిని స్త్రీకి భద్రతగా అనుమతించాడని పైన జ్ఞాపకం చేసాను.

ఇప్పుడు మీకు స్త్రీకి‌ భద్రత కల్పించాలన్నదే బైబిల్ దేవుని‌ ఉద్దేశమైతే ఇలాంటి పద్ధతిని అనుమతించడం ఎందుకు, మీ భార్యలను అనుమానించవద్దని చెప్పి అలా చేసినవారికి శిక్ష విధిస్తే సరిపోతుందిగా అనిపించవచ్చు. ప్రతీ పురుషుడూ అమాయకురాలైన భార్యనే అనుమానిస్తుంటే ఆయన ఇలాగే చేసేవాడేమో కానీ కొన్నిసార్లు అవతలివారి ప్రవర్తనను బట్టి కూడా అనుమానం కలుగుతుంది. అప్పుడు కూడా ఆ భర్త అనుమానించకుండా ఉండాలా మరి? అలాగైతే  కొందరు స్త్రీలు అమాయకులపై కూడా గృహహింస, లైంగిక వేధింపుల కేసులు పెడుతున్నారు కాబట్టి, ఆ చట్టాలను కూడా తీసెయ్యాలి సరేనా మరి?

కాబట్టి ఈ పద్ధతిని మనం అమాయకురాలైన స్త్రీకి భద్రత కల్పించేదిగా, శీలాన్ని కోల్పోయిన భార్యకు శిక్ష విధించేదిగా నియమించబడిందని మనం అర్థం చేసుకోవాలి. ఈ పద్ధతిని దేవుడు స్త్రీకి భద్రతగా అనుమతించాడు కాబట్టే నిర్దోషియైన భార్యతో ఇకపై జాగ్రతగా నడుచుకోవాలని ఆజ్ఞాపిస్తున్నాడు.

ద్వితీయోపదేశకాండము 22:19 అతడు తాను బ్రదుకు దినములన్నిటను ఆమెను విడువకూడదు.

అంతమాత్రమే కాదు దోషం చెయ్యని ఆమెను అలా అనుమానించి, అవమానించినందుకు ఆ భర్తకు శిక్షను కూడా విధిస్తున్నాడు.

ద్వితీయోపదేశకాండము 22:18,19 అప్పుడు ఆ ఊరిపెద్దలు ఆ మనుష్యుని పట్టుకొని శిక్షించి నూరు వెండి రూకలు అపరాధముగా వానియొద్ద తీసికొని ఆ చిన్నదాని తండ్రికియ్యవలెను. ఏలయనగా అతడు ఇశ్రాయేలీయురాలైన కన్యకను అవమానపరచియున్నాడు.

దీనిప్రకారం, నిర్దోషియైన భార్యను ఒక భర్త అనుమానించి, అవమానించినందుకు అతనిపై శిక్ష మరియు నష్టపరిహారం మోపబడింది. ఇది ఆ తప్పు చెయ్యని స్త్రీలకు భద్రత కాదా? ఇప్పుడు స్త్రీవాదులకు ఒక ప్రశ్న: ప్రస్తుతం గృహహింస కేసుల్లో ఎంతోమంది భార్యలు నిర్దోషులైన భర్తలను దోషులుగా ఆరోపించి ఇరికిస్తున్నారు, అవమానిస్తున్నారు. అలా చేసినవారికి ఏమన్నా శిక్షలు పడుతున్నాయా? లేదు కదా. మరి వాటిపై మీరేందుకు పోరాడరు?. మళ్ళీ మేము స్త్రీలము కాబట్టి స్త్రీల విషయంలో జరిగేవాటిపైనే పోరాడుతున్నామని సమర్థించుకోవద్దు సుమా? అలాగైతే మీరు మనుషులు కాదని ఒప్పుకోవలసి వస్తుంది. ఎందుకంటే మీరు మనుషులైతే పురుషులూ మనుషులేగా. అలాగే మేము స్త్రీలం కాబట్టి స్త్రీలకోసం మేమే పోరాడుకుంటాం, పురుషులు మాకోసం ఏం చెయ్యవద్దు, మమ్మల్ని గౌరవించవలసిన అవసరం కూడా మీకు లేదు, మా స్త్రీలను మేమే గౌరవించుకుంటాం, మీరు పురుషులు కాబట్టి మీ పురుషుల్నే మీరు గౌరవించుకోండి అని పురుషులకు చెప్పడం కూడా ఔతుంది. అలాంటప్పుడు స్త్రీని గౌరవించండి, వారిని కాపాడండి, వారిని అమ్మగా అక్కగా చెల్లిగా భావించండని అని పురుషులకు ఇక బోధించలేరు సుమా! "మేము స్త్రీలం కాబట్టి స్త్రీలకోసమే పోరాడుకుంటామనే" మీ లింగపక్షపాత కొలమానం ప్రకారం అలా చెయ్యవలసిన అవసరం వారికేముంటుంది?

ఇక పై వాక్యభాగంలో మనం చూసినదాని ప్రకారం; వారిద్దరూ భార్యాభర్తలుగా మళ్ళీ కలసి జీవించాలి కాబట్టి, దేవుడు ఆ అనుమానపు భర్తకు కేవలం ఏదో ఒక శిక్ష, నష్టపరిహారంతో సరిపెట్టాడు కానీ అదే బయటి వ్యక్తి కనుక మరొకరిపై ఉద్దేశపూర్వకంగా అబద్ధపు ఆరోపణ చేస్తే ఆ వ్యక్తి నిజంగా నేరం చేస్తే ఎలాంటి శిక్షపడుతుందో ఆ అబద్ధపు ఆరోపణ చేసిన వ్యక్తికి కూడా అదే శిక్ష విధించమని ఆయన ఖండితంగా ఆదేశించాడు.

ద్వితీయోపదేశకాండము 19:16-19 అన్యాయపు సాక్ష్యము ఒకని మీద చెప్పుటకు ఒకడు నిలువబడి నేరము మోపుటకై అబద్ధమాడినయెడల ఆ వివాదముగల ఇద్దరు మనుష్యులు యెహోవా సన్నిధిని, అనగా ఆ కాలములోనున్న యాజకుల యెదుటను న్యాయాధిపతుల యెదుటను నిలువవలెను. ఆ న్యాయాధిపతులు బాగుగా విమర్శించిన తరువాత వాని సాక్ష్యము అబద్ధసాక్ష్యమై తన సహోదరుని మీద వాడు అబద్ధసాక్ష్యము చెప్పిన సంగతి వెల్లడియైన యెడల, వాడు తన సహోదరునికి చేయ తలంచినట్లే వానికి చేయవలెను. అట్లు మీ మధ్య నుండి ఆ చెడుతనమును పరిహరించుదురు.

ప్రస్తుత సమాజంలో కొందరు స్త్రీలు పురుషులపై అన్యాయంగా చేసే లైంగికవేధింపుల విషయంలో కానీ గృహహింస ఆరోపణల విషయంలో కానీ ఈ నియమాన్ని అమలుచేస్తే అలా నిజంగా చేసినవారు ఏవిధంగా శిక్షించబడాలో అన్యాయంగా ఆరోపణలు మోపినందుకు వీరు కూడా అదేవిధంగా శిక్షించబడాలి‌. ఇది స్త్రీవాదులకు సమ్మతమేనా? లేక ఇలాంటి నిష్పక్షపాత న్యాయాన్ని కనపరుస్తున్న దేవునిపై ఈ కారణంతో కూడా మరికొన్ని విమర్శలు చెయ్యడానికి సిద్ధపడతారా? (ప్రారంభంలోనే వివరించానుగా).

యెషయా 30:9-11 వారు తిరుగబడు జనులు అబద్ధమాడు పిల్లలు యెహోవా ధర్మశాస్త్రము విననొల్లని పిల్లలు యుక్త వాక్యములను మాతో ప్రవచింపకుడి మృదువైన మాటలనే మాతో పలుకుడి అడ్డము రాకుండుడి త్రోవనుండి తొలగుడి ఇశ్రాయేలు పరిశుద్ధదేవుని సంగతి మా యెదుట ఎత్తకుడి అని భవిష్యద్ జ్ఞానులతో పలుకువారునై యున్నారు.

3. భార్య శీలం విషయంలో అనుమానం కలిగిన భర్త మోషే ధర్మశాస్త్రంలో దేవుడు అనుమతించిన ఆ పద్ధతిని ఆశ్రయించి నివృత్తి చేసుకున్నట్టుగా ఒక భార్యకు తన భర్త శీలంపై అనుమానం కలిగితే ఏవిధంగానూ నివృత్తి చేసుకోలేదా అని మనం పరిశీలిస్తే ఆమె కూడా తన భర్త శీలాన్ని మరికొన్ని‌ విధాలుగా పరీక్షించి తన అనుమానం తీర్చుకోవచ్చు. ఎందుకంటే అది ఆమెపట్ల అతను చేసిన ద్రోహంగానే పరిగణించబడుతుంది.

1 కోరింథీయులకు 7: 4 భర్తకేగాని భార్యకు తన దేహముపైని అధికారము లేదు; ఆలాగున భార్యకే గాని భర్తకు తన దేహముపైని అధికారము లేదు.

మోషే ధర్మశాస్త్రం ప్రకారం, ఇశ్రాయేలీయులు‌ వారికి మరొక వ్యక్తి వల్ల ఏదైనా ద్రోహం జరిగితే వారు వెంటనే దేవుణ్ణి ఆశ్రయించవచ్చు. దేవుణ్ణి ఆశ్రయించడమంటే ఇంట్లోకి వెళ్ళి ప్రార్థన చెయ్యడం కాదు ఇది యాజకుడి/న్యాయాధిపతి సమక్షంలో జరిగే విచారణ.

నిర్గమకాండము 22:9 ప్రతి విధమైన ద్రోహమును గూర్చి, అనగా ఎద్దునుగూర్చి గాడిదనుగూర్చి గొఱ్ఱెనుగూర్చి బట్టనుగూర్చి పోయినదానినొకడు చూచి యిది నాదని చెప్పిన దానిగూర్చి ఆ యిద్దరి వ్యాజ్యెము దేవుని యొద్దకు తేబడవలెను.

(ఈ కట్టడ 'ప్రతీవిధమైన ద్రోహమును గూర్చి' అని చెప్పబడుతుంది కాబట్టి తరువాతి మాటల్లో దొంగతనాల గురించి ప్రస్తావించబడినప్పటికీ ఇది కేవలం వాటికి మాత్రమే పరిమితం కాదు)

ఈ కట్టడను అనుసరించి‌ తన భర్త శీలంపై అనుమానం‌ కలిగిన భార్య యాజకుడి సమక్షంలో  దేవుణ్ణి ఆశ్రయించవచ్చు, దేవుడు అతని‌ నేరాన్ని రుజువు చేస్తాడు. ఎందుకంటే అప్పటికి ఆయన వారి విషయాల్లో స్వయంగా ప్రమేయం కలిగియున్నాడు. ప్రాముఖ్యంగా యాజకుడి దగ్గర ఊరీము, తుమ్మీము అనేవి ఆయన న్యాయాన్ని నిర్ణయిస్తాయి (నిర్గమకాండము 28:30, ద్వితీయోపదేశకాండము 33:8, సంఖ్యాకాండము 27:21, 1 సమూయేలు 28:6). అదేవిధంగా ఇశ్రాయేలీయుల్లో ఇద్దరి మధ్య ఏదైనా వివాదం తలెత్తితే  వారు న్యాయాధిపతుల/యాజకుడి సమక్షంలో యెహోవా నామం పేరిట ప్రమాణం చేసి దానిని పరిష్కరించుకుంటారు (నిర్గమకాండము 22:11) ఇలా యెహోవా నామం పేరిట  ప్రమాణం చెయ్యడమనేది అప్పటి ఇశ్రాయేలీయులకు సాధారణమైన విషయమేమీ కాదు. యెహోవా అనే నామాన్ని వ్యర్ధంగా ఉచ్చరించడమే పాపం అయినప్పుడు (నిర్గమకాండము 20:27) ఆ నామం పేరుతో అబద్దపు ప్రమాణం చేస్తే అలాంటివారికి ఆయన విధించే శిక్ష చాలా దారుణంగా ఉంటుంది. ఈ విషయం వారికి బాగా తెలుసు.

దీనిప్రకారం భర్త శీలంపై అనుమానం కలిగిన భార్య దేవుణ్ణి ఆశ్రయించి ఆ ప్రమాణాన్ని అతని చేత చేయించొచ్చు. ఇలా ఎవరైనా చేసారా లేదా అనేది ప్రక్కనపెడితే భర్తకు వలే భార్యకు కూడా భర్త శీలం విషయంలో అనుమానం కలిగినప్పుడు అది నివృత్తి చేసుకునే అవకాశం‌ ఆమెకు ఉందని మాత్రం ఈ ఆధారాలు రుజువు చేస్తున్నాయి. అలాగైతే బైబిల్ దేవునిపై ఈ శీలపరీక్ష ఆరోపణ చేస్తున్న స్త్రీవాదులు ధర్మశాస్త్ర కాలంలో ఎంతమంది భర్తలు ఆ పద్ధతిని అనుసరించి వారి భార్యలకు శీలపరీక్షలు చేసారో లెక్కపెట్టి వచ్చే ఆ ఆరోపణ చేస్తున్నారా?

ఒకవేళ వారు అలా కాదు, మాకు భార్యల విషయంలో ప్రత్యేకంగా చెప్పినట్టే (శీలపరీక్ష), భర్తల విషయంలో కూడా ఆయన ప్రత్యేకంగా చెప్పినట్టుగా చూపించాలి. అప్పుడు మాత్రమే అది భార్యల గురించని భావిస్తాం లేదంటే లింగవివక్షే అనుకుంటాం అంటే అన్ని సందర్భాలలోనూ అలా కుదరదు. ఉదాహరణకు ఈ వాక్యభాగం చూడండి.

మత్తయి సువార్త 5:28 నేను మీతో చెప్పునదేమనగా ఒక స్త్రీని మోహపుచూపుతో చూచు ప్రతివాడు అప్పుడే తన హృదయమందు ఆమెతో వ్యభిచారము చేసినవాడగును.

ఈ సందర్భంలో యేసుక్రీస్తు ప్రభువు మోహపు చూపు గురించి హెచ్చరిస్తూ ఒక "స్త్రీని" అని ప్రస్తావిస్తున్నాడు, పురుషుడిని అనడం లేదు. కానీ ఈ నియమం మోహపుచూపు‌ చూసే స్త్రీ పురుషులు ఇద్దరికీ వర్తిస్తుంది. ఎందుకంటే ఇద్దరిలో కూడా స్వాభావికంగా ఆ లక్షణం ఉంటుంది. అందుకే ఇశ్రాయేలీయుల దేశాన్ని ఆయన స్త్రీగా పోలుస్తూ "మీ తల్లి పోకిరి చూపు చూడకయుండునట్లు మీరు ఆమెతో వాదించుడి" (హోషేయా 2:3) అని అంటున్నాడు.

అదేవిధంగా లేవీకాండము 18: 6-17 వాక్యభాగాన్ని మనం పరిశీలించినప్పుడు ఆయ‌న ఏ వరస అయ్యే స్త్రీలను వివాహం చేసుకోకూడదో పురుషులకు ఆజ్ఞాపిస్తున్నాడు.‌ కానీ ఆ నియమాలు స్త్రీల కోణం నుండి వారికి కూడా వర్తిస్తాయి.

కాబట్టి బైబిల్ లోని కొన్ని సందర్భాలలో దేవుడు పురుషులను ప్రస్తావిస్తూ మాట్లాడినప్పటికీ  స్త్రీలను ప్రస్తావిస్తూ మాట్లాడినప్పటికీ అందులో ఉన్న నైతికప్రమాణాలు ఇద్దరికీ వర్తిస్తాయి.

4. ఒకవేళ శీలపరీక్షలో స్త్రీ నిర్దోషి అని రుజువై, ఆరోపణ చేసిన భర్తను శిక్షించినప్పటికీ ఆమెకు కలిగిన అవమానం మాసిపోతుందా అని ఎవరైనా ప్రశ్నిస్తే కొంచెం ఇంగితజ్ఞానంతో ఆలోచించినా ఇందులో వివక్ష ఏమాత్రం కనిపించదు. ఒకవేళ ఇదే కొలమానాన్ని తీసుకుంటే ప్రతీరోజూ ఎంతోమంది ఎన్నో ఆరోపణలతో జైలుకు వెళ్తున్నారు; తరువాత అందులోని కొందరు నిర్దోషులని రుజువు చెయ్యబడుతున్నారు. వారందరికీ కూడా అవమానమే కలుగుతుంది. కాబట్టి దీనికి కారణం లింగవివక్ష కాదు మానవుడిలోని అబద్ధపు స్వభావం మాత్రమేయని మనం అర్థం చేసుకోవాలి. ఇంకొక విషయం ఏంటంటే ఇక్కడ ఆ స్త్రీని అలా అవమానానికి గురిచేసినందుకు తన భర్తకు శిక్ష పడింది, నష్టపరిహారం విధించబడింది. మరి చట్టపరంగా స్త్రీలు చేస్తున్న అబద్దపు లైంగికవేధింపులూ గృహహింస ఆరోపణల విషయంలో ఇలాంటి శిక్షలు ఏమైనా ఉన్నాయా?

నష్టపరిహారం చెల్లించినప్పటికీ శిక్ష విధించినప్పటికీ ఆమెకు కలిగిన అవమానం పోదు కాబట్టి, అసలు ఆ పద్ధతిని ప్రవేశపెట్టడమే తప్పు అనంటే కనీసం ఇక్కడ అలా అవమానించబడిన భార్యకు అలాగైనా న్యాయం జరిగింది. స్త్రీల అన్యాయపు ఆరోపణల విషయంలో అది కూడా సరిగ్గా లేదు కదా? చట్టపరంగా ఆ ఆరోపణల్లో ఇరుక్కున్న అమాయకులకు అవమానంతో పాటు, ఎంతో ధనం, సమయం కూడా వృథా ఔతున్నాయి. కాబట్టి అత్యాచారాల విషయంలోనూ గృహహింస విషయంలోనూ చట్టాన్ని ఆశ్రయించేలా స్త్రీలకు కల్పించబడిన అవకాశాలను కూడా తప్పుపడదామా మరి?

ఇక్కడ మనం గుర్తించవలసిన మరోవిషయం ఏంటంటే శీలపరీక్ష పద్ధతిలో అవమానం కేవలం ఆ స్త్రీకి మాత్రమే కలగడం లేదు, తన భార్యను అన్యాయంగా బయటపెట్టిన ఆ పురుషుడు కూడా ప్రజల మధ్యలో అవమానించబడుతున్నాడు. అదే ప్రజలు ఆమెపై సానుభూతి చూపిస్తారు. అందుకే ఈ పద్ధతిని దేవుడు స్త్రీకి భద్రతగా అనుమతించాడని చెప్పడం జరిగింది.

ఆ పద్ధతి ద్వారా ఆయన శీలాన్ని కోల్పోయిన భార్యలను శిక్షించడమే కాదు, ఊరికే అనుమానంతో వేధించే భర్తలకు కుడా అవమానం మరియు శిక్ష విధించి మరెవ్వరూ అలా చెయ్యకుండా గుణపాఠం నేర్పుతున్నాడు. కానీ ఆ అనుమానం అవతలివారి ప్రవర్తన మూలంగానే కలిగితే మాత్రం దానిని నైతికత ఉన్న ఎవరూ కూడా తప్పు పట్టలేరు.

మీకా 2:7 యథార్థముగా ప్రవర్తించువానికి నా మాటలు క్షేమసాధనములు కావా?

హోషేయా 14:9 జ్ఞానులు ఈ సంగతులు వివేచింతురు, బుద్ధిమంతులు వాటిని గ్రహిం తురు; ఏలయనగా యెహోవా మార్గములు చక్కనివి, నీతిమంతులు దాని ననుసరించి నడచుకొందురు గాని తిరుగుబాటు చేయువారి దారికి అది అడ్డము గనుక వారు తొట్రిల్లుదురు.

5. కొందరు స్త్రీలకు పెళ్ళికి ముందు మరో పురుషుడితో శారీరక సంబంధం లేకున్నప్పటికీ భారమైన పనులు చేసినప్పుడూ తీవ్రమైన భయానికి లోనైనప్పుడూ వారి కండరాల్లో జరిగే మార్పులవల్ల తొలిరాత్రి వారికి రక్తస్రావం అవ్వకపోవచ్చని ప్రారంభంలో జ్ఞాపకం చేసాను. అలాంటి పరిస్థితికి లోనైన భార్యను కనుక తన భర్త అనుమానించి ధర్మశాస్త్రం చెప్పిన పద్ధతిలో శీలపరీక్షకు సిద్ధపడితే ఆమె తల్లిదండ్రులు రక్తపు మరకలున్న బట్టను చూపించి ఆమె శీలాన్ని రుజువు చెయ్యలేరు కాబట్టి ఆమె రాళ్ళతో కొట్టబడి అన్యాయంగా చనిపోతుంది. దీనంతటికీ కారణం, దేవుడు ఆ పద్ధతిని అనుమతించడమే కదా అనేది ఇక్కడ ప్రశ్న. ఒకవేళ ఆ సందర్భాన్ని అంతమట్టుకు మాత్రమే చదివితే మనం కూడా అంతవరకే గ్రహించి స్త్రీవాదుల ఆరోపణతో ఏకీభవించే పరిస్థితి‌ నెలకొంటుంది. కానీ వాక్యం అంతటితో ఆగిపోలేదు, ఇంకా ముందుకు కొనసాగింది.

వాస్తవానికి మోషే ధర్మశాస్త్రంలో ఒక భార్యపై భర్తకు కలిగిన అనుమానపు నివృత్తికి శీలపరీక్షలోని రక్తపు స్రావం మాత్రమే అంతిమ రుజువు కాదు. ఒకవేళ ఆమె ఆ రుజువును చూపించలేకపోయినప్పటికీ ఆ విషయంలో ఆమె దోషం చెయ్యని నిర్దోషియైతే ఆమె ముందు మరికొన్ని ప్రత్యామ్నాయాలు కూడా ఆయన నియమించాడు. ఊరీము తుమ్మీము ద్వారా స్వయంగా దేవుడే న్యాయాన్ని తెలియచేస్తాడని ఇప్పటికే వివరించాను. అలాంటి మరోదానికోసం తెలుసుకోడానికి ముందు, మోషే ధర్మశాస్త్రాన్ని దేవుడేదో ఒక పుస్తకంపై రాసి ఇచ్చేసి వారినలా వదిలెయ్యలేదని మనం గుర్తుంచుకోవాలి. ఆయన వారి కార్యాల విషయంలో ప్రమేయం కలిగియుండేవాడు (ఆకాలంలో). ఎన్నో అద్భుతాలు చేసేవాడు. ఉదాహరణకు; ఆకాలంలో దేవుని దృష్టికి వ్యతిరేకంగా ప్రవర్తించినవారిని ఆయనే శిక్షించిన సందర్భాలు మనకు ఎన్నో కనిపిస్తాయి (లేవీకాండము 10:1,2, సంఖ్యాకాండము 16:31-33, 2 సమూయేలు 6:6,7).

ఆయన ఆవిధంగా ప్రమేయం చూపిస్తున్నంత వరకే ధర్మశాస్త్రంలోని శిక్షలు అమలు జరిగాయి. తర్వాత కాలంలో ఇశ్రాయేలీయుల పాపాన్ని బట్టి ఆయన వారిని ఆయా రాజ్యాలకు బానిసలుగా అప్పగించినప్పుడు వాటిలోని కఠినమైన శిక్షలను (మరణశిక్షను) అమలుచేసే అవకాశం వారికి లేకుండా పోయింది. అందుకే యేసుక్రీస్తును వారే చంపకుండా రోమా అధిపతైన పిలాతుకు అప్పగించారు (యోహాను 18:32). అందుకే వ్యభిచారమందు పట్టబడిన స్త్రీని మోషే చెప్పినట్టు చంపకుండా యేసుక్రీస్తు దగ్గరకు తీసుకువచ్చి ఆయనను శోధించారు. ఆ సమయంలో ఆయన చంపమన్నా కూడా వారు ఆమెను చంపలేరు. అదేవిధంగా మరియ పరిశుద్ధాత్మ వల్ల గర్భవతి అయినప్పుడు యోసేపు కూడా అది బయటపెడితే ఆమె అందరిలోనూ అవమానించడుతుందని ఆలోచించాడే తప్ప, చంపుతారని కాదు (మత్తయి 1:19).

దేవుడు అద్భుతాల ద్వారా ఇశ్రాయేలీయుల మధ్యలో తన ప్రమేయాన్ని చూపని కాలంలో (దానిని చీకటికాలం అంటారు), వారు తమ జీవితాలనే శత్రుభయాలతో దినదిన గండంగా గడుపుతుంటే వారి భార్యలను తీసుకువెళ్ళి శీలపరీక్షలు చేయిస్తారా?

ఈ ప్రకారంగా ఆలోచిస్తే అన్యాయానికి గురైనవారి పక్షంగా తన తీర్పును కనపరిచే న్యాయవంతుడైన దేవుడు (కీర్తనలు 12:5) తాను‌ అద్భుతాలు చేసి ప్రమేయాన్ని చూపించే కాలంలో తాను అనుమతించిన పద్ధతి వల్ల ఒక నిర్దోషియైన భార్య చంపబడుతుంటే చూస్తూ ఉంటాడా? కాబట్టి దేవుడు అద్భుతాల ద్వారా తన ప్రమేయం చూపుతున్న కాలంలో ధర్మశాస్త్రంలోని పద్ధతుల ద్వారా ఒక నిర్దోషికి అన్యాయంగా శిక్షపడే అవకాశం లేదు (నాబోతు గురించి క్రింద చూద్దాం).

అలాంటి నిర్దోషియైన భార్య రక్తపు మరకలు చూపించలేనప్పటికీ తన నిర్దోషత్వాన్ని ఎలా రుజువు చేసుకోగలదో ఇప్పుడు చూద్దాం.

సంఖ్యాకాండము 5:11-31 యెహోవా మోషేకు ఈలాగు సెలవిచ్చెనునీవు ఇశ్రాయేలీయులతో ఇట్లనుము ఒకని భార్య త్రోవతప్పి వానికి ద్రోహముచేసినయెడల, అనగా వేరొకడు ఆమెతో వీర్యస్ఖలనముగా శయనించిన యెడల ఆమె భర్తకు ఆ సంగతి తెలియబడక వాని కన్నులకు మరుగైయుండి ఆమె అపవిత్రపరచబడిన దనుటకు సాక్ష్యము లేక పోయినను, ఆమె పట్టుబడకపోయినను, వాని మనస్సులో రోషము పుట్టి అపవిత్రపరచబడిన తన భార్యమీద కోపపడిన యెడల, లేక వాని మనస్సులో రోషముపుట్టి అపవిత్ర పరచబడని తన భార్యమీద కోపపడినయెడల, ఆ పురు షుడు యాజకునియొద్దకు తన భార్యను తీసికొనివచ్చి, ఆమె విషయము తూమెడు యవలపిండిలో పదియవ వంతును తేవలెను. వాడు దానిమీద తైలము పోయకూడదు దానిమీద సాంబ్రాణి వేయకూడదు; ఏలయవగా అది రోషవిషయమైన నైవేద్యము, అనగా దోషమును జ్ఞాప కముచేయుటకై జ్ఞాపకార్థమైన నైవేద్యము. అప్పుడు యాజకుడు ఆమెను దగ్గరకు తీసికొనివచ్చి యెహోవా సన్నిధిని ఆమెను నిలువబెట్టవలెను. తరువాత యాజ కుడు మంటికుండతో పరిశుద్ధమైన నీళ్లు తీసికొనవలెను, మరియు యాజకుడు మందిరములో నేలనున్న ధూళి కొంచెము తీసికొని ఆ నీళ్లలో వేయవలెను. తరువాత యాజకుడు యెహోవా సన్నిధిని ఆ స్త్రీని నిలువబెట్టి, ఆ స్త్రీ తల ముసుకును తీసి, రోష విషయమైన నైవేద్య మును, అనగా ఆ జ్ఞాపకార్థమైన నైవేద్యమును ఆమె చేతులలో ఉంచవలెను. శాపము పొందించు చేదునీళ్లు యాజకుని చేతిలో ఉండవలెను. అప్పుడు యాజకుడు ఆ స్త్రీచేత ప్రమాణము చేయించి ఆమెతో చెప్పవలసిన దేమ నగాఏ పురుషుడును నీతో శయనింపనియెడలను, నీవు నీ భర్తకు అధీనురాలవైనప్పుడు నీవు తప్పిపోయి అపవిత్రమైన కార్యముచేయక పోయినయెడలను, శాపము కలుగజేయు ఈ చేదునీళ్లనుండి నిర్దోషివి కమ్ము. నీవు నీ భర్తకు అధీనురాలవైనప్పుడు నీవు త్రోవతప్పి అపవిత్ర పరచబడినయెడల, అనగా నీ భర్తకు మారుగా వేరొక పురుషుడు నీతో కూటమిచేసిన యెడల యెహోవా నీ నడుము పడునట్లును నీ కడుపు ఉబ్బునట్లును చేయుట వలన యెహోవా నీ జనుల మధ్యను నిన్ను శపథమునకును ప్రమాణమునకును ఆస్పదముగా చేయుగాక. శాపము కలుగజేయు ఈ నీళ్లు నీ కడుపు ఉబ్బునట్లును నీ నడుము పడునట్లును చేయుటకు నీ కడుపులోనికి పోవునని చెప్పి యాజకుడు ఆ స్త్రీచేత శపథ ప్రమాణము చేయించిన తరువాత ఆ స్త్రీ ఆమేన్‌ అని చెప్పవలెను. తరువాత యాజకుడు పత్రముమీద ఆ శపథములను వ్రాసి ఆ చేదు నీళ్లతో వాటిని తుడిచి శాపము కలుగజేయు ఆ చేదు నీళ్లను ఆ స్త్రీకి త్రాగింపవలెను. శాపము కలుగజేయు ఆ నీళ్లు ఆమె లోనికి చేదు పుట్టించును. మరియు యాజకుడు ఆ స్త్రీ చేతినుండి దోష విషయమైన ఆ నైవేద్యమును తీసికొని యెహోవా సన్నిధిని ఆ నైవేద్య మును అల్లాడించి బలిపీఠము నొద్దకు దాని తేవలెను. తరువాత యాజకుడు దానికి జ్ఞాపకార్థమైనదిగా ఆ నైవేద్య ములోనుండి పిడికెడు తీసి బలిపీఠము మీద దాని దహించి ఆ నీళ్లు ఆ స్త్రీకి త్రాగింపవలెను. అతడు ఆమెకు ఆ నీళ్లు త్రాగించిన తరువాత జరుగునదేదనగా, ఆమె అపవిత్రపరపబడి తన భర్తకు ద్రోహము చేసినయెడల, శాపము కలుగజేయు ఆ నీళ్లు చేదై ఆమెలోనికి చేరిన తరువాత ఆమె కడుపు ఉబ్బును ఆమె నడుము పడి పోవును. ఆ స్త్రీ తన జనులమధ్య శాపమున కాస్పద ముగా నుండును. ఆ స్త్రీ అపవిత్ర పరపబడక పవిత్రు రాలై యుండినయెడల, ఆమె నిర్దోషియై గర్భవతియగు నని చెప్పుము. రోషము విషయమైన విధియిదే. ఏ స్త్రీయైనను తన భర్త అధీనములో నున్నప్పుడు త్రోవ తప్పి అపవిత్రపడిన యెడలనేమి, లేక వానికి రోషము పుట్టి తన భార్య మీద కోపపడినయెడలనేమి, వాడు యెహోవా సన్నిధిని ఆ స్త్రీని నిలువబెట్టినప్పుడు యాజ కుడు ఆమెయెడల సమస్తము విధిచొప్పున చేయవలెను. అప్పుడు ఆ పురుషుడు నిర్దోషియగును, ఆ స్త్రీ తాను చేసిన దోషమును భరింపవలెను.

ఈ వాక్యభాగాన్ని మనం పరిశీలిస్తే ఒక భర్త తన భార్యను అవమానించినప్పుడు దానికి రుజువులు లేనప్పుడు, అతను ఆమెను యాజకుడి దగ్గరకు తీసుకువస్తాడు. యాజకుడు ఆమె చేత ప్రమాణం చేయించి, ఒక రకమైన చేదునీటిని త్రాగిస్తాడు. ఒకవేళ ఆమె నిర్దోషియైతే గర్భవతి ఔతుంది, కాకపోతే రోగిష్ఠిది ఔతుంది. ఇది దేవుడే స్వయంగా అద్భుతం ద్వారా రుజువు చేస్తున్నాడు. కాబట్టి కన్యత్వం విషయంలో రక్తపు మరకలున్న వస్త్రాన్ని రుజువుగా చూపలేని స్త్రీ, ఆమె నిర్దోషియైతే ఈవిధంగా కూడా తన నిర్దోషత్వాన్ని రుజువుచేసుకోవచ్చు. ఇది వివాహం తరువాత జరిగే వ్యభిచారం గురించని రాయబడినప్పటికీ శీలపరీక్ష విషయంలో వర్తించదని చెప్పలేము, ఎందుకంటే ఇది భర్తకు పుట్టే రోషాన్ని నివృత్తి చేసే పద్ధతిగా ప్రవేశపెట్టబడింది.

31వ వచనం ప్రకారం; ఈ పద్ధతిలో కూడా ఆ భర్త మోపిన నేరం (అనుమానం) రుజువైతే ఆమె శిక్షించబడి ఆ భర్త నిర్దోషి ఔతాడు. దానిప్రకారం; ఒకవేళ ఆమె నిర్దోషియైతే అనగా అతని అనుమానం నిజం కాకుంటే దేవునిముందు ఆ భర్తే దోషిగా నిలబడతాడు. కాబట్టి ప్రతీ భర్తా ఊరికే తన భార్యను శీలపరీక్షకు తీసుకుపోడు. ఎందుకంటే ఆమె నిర్దోషియైతే దోషి అయ్యేది ఆ భర్తే. అందుకే ఈ పద్ధతులు అనుమానం కలిగిన భర్తల అనుమానాన్ని నిర్వీర్యం చేసి నిర్దోషులైన భార్యలకు భద్రత కల్పించేవిగానూ అలానే దోషులైన భార్యలకూ ఊరికే అనుమానించే భర్తలకూ శిక్షవిధించేవిగానూ నియమించబడ్డాయని మళ్ళీ జ్ఞాపకం చేస్తున్నాను.

ఇక నాబోతు గురించి పరిశీలిస్తే 1 రాజులు‌ 21:13 వచనంలో  ఈ వ్యక్తిని ఆహాబు రాజు తన భార్యప్రేరణతో అబద్ధసాక్షులను నిలబెట్టించి అన్యాయంగా చంపించినట్టు కనిపిస్తుంది. మరి ఇక్కడెందుకని దేవుడు తన ప్రమేయాన్ని చూపి ఆ అమాయకుడిని రక్షించలేదనే అనుమానం రావచ్చు. నాబోతు విషయంలో రాజే అతనిని చంపాలని కుయుక్తితో అదంతా చేయిస్తున్నాడు కాబట్టి అతనికి వేరేవిధంగా తన నిర్దోషత్వాన్ని నిరూపించుకునే అవకాశం దక్కలేదు. నూతన నిబంధనలో స్తెఫనును చంపినట్టే వారంతా దొమ్మీగా దాడిచేసి అతనిని చంపేసారు. అదేవిధంగా ఇక్కడ దేవుడు తన ప్రమేయాన్ని చూపిస్తున్నాడు కాబట్టే అది జరిగిన వెంటనే ఆ అమాయకుడిని‌ చంపినందుకు ఏం జరగబోతుందో ప్రవక్త ద్వారా ఆహాబుకు తెలియచేసాడు (1రాజులు 21:19).

తరువాత కాలంలో కూడా న్యాయాధిపతులు లంచాలు తీసుకుని నిర్దోషులను దోషులని తీర్పుతీర్చినందుకు ఆయన ప్రవక్తల ద్వారా తాను విధించబోయే శిక్షను తెలియచేసాడు. ఆయన తన సార్వభౌమ నిర్ణయం చొప్పున నిర్దోషుల మరణాలకు అనుమతించినప్పటికీ వారి తరపున పగ తీర్చుకున్నాడు (ఇది దేవుని సార్వభౌమత్వానికి సంబంధించిన విషయం). కానీ శీలపరీక్ష విషయంలో ఐతే దేవుడు చేసే అద్భుతం కూడా ఆమె‌ నిజాయితీని రుజువు చేస్తుంది కాబట్టి దానివల్ల ఏ స్త్రీ అన్యాయంగా చంపబడదు.

వాదనకోసం ఈ ఆధారాలన్నీ కాసేపు ప్రక్కన పెట్టి ధర్మశాస్త్రంలో ఆ పద్ధతి వల్ల స్త్రీలు అన్యాయంగా చంపబడే అవకాశం ఉందనుకున్నప్పటికీ అది లింగవివక్షగా రుజువు చెయ్యడం సాధ్యపడదు. ఎందుకంటే ఇదే ధర్మశాస్త్రంలో అత్యాచారం‌ చేసిన వాడిని కూడా రాళ్ళతో‌‌ కొట్టి చంపాలని రాయబడింది (ద్వితీయోపదేశకాండము 22:25-27). దీనిప్రకారం ఎవరైన స్త్రీ ఒక పురుషుడిపై అత్యాచార ఆరోపణ మోపి అబద్ధసాక్షులను పెట్టుకుంటే అతడిని కూడా చంపుతారుగా. ఆయన పురుషులపై వివక్షతోనే ఇలాంటి కట్టడలను చేసాడా మరి?

బైబిల్ గ్రంథాన్ని చదివేటప్పుడు ప్రాముఖ్యంగా గుర్తుంచుకోవలసిన విషయం ఏంటంటే ఆ సంఘటనలు జరిగిన కాలానికీ ఇప్పుడు మనం ఉన్న కాలానికీ మధ్యలో వేల సంవత్సరాల వృత్యాసం ఉంది. మనం ఇప్పుడున్న సామాజిక పరిస్థితులను దృష్టిలో పెట్టుకుని దాని వెనుక కారణాలు ఏమున్నప్పటికీ శీలపరీక్ష వివక్షే అనుకుంటే ఆ కాలంలో జరిగిన యుద్ధాలలో ఎంతోమంది చంపబడేవారు, పట్టణాలు పట్టణాలనే సమూలంగా చంపిపడేసేవారు.

అదేవిధంగా బైబిల్ దేవుడు ఇశ్రాయేలీయుల చేత కొన్ని దేశాలపై యుద్ధాలను చేయించినప్పుడు వారిలో పురుషులను మాత్రమే చంపించాడు, స్త్రీలను మినహాయించాడు (ద్వితీయోపదేశకాండము 20:12-14). దీనిని బట్టి ఆయన పురుషులపై‌ వివక్షను‌ చూపించాడని భావించాలా? లేక పురుషులకు ఉండే శారీరక బలం‌ వల్ల యుద్ధాలలో వారే పాల్గొంటారు కాబట్టి, వారిని మాత్రమే చంపమన్నాడా? ఆయన మరికొందరు రాజులపై ఆగ్రహించి వారిని నాశనం‌ చేసేటప్పుడు కూడా ఆ రాజ వంశంలోని మగపిల్లలను మాత్రమే చంపించాడు, ఆడపిల్లలను మినహాయించాడు (1రాజులు 21:21). దీనినిబట్టి కూడా ఆయన పురుషులపై వివక్షను చూపించి మగపిల్లలను మాత్రమే చంపించాడని భావించాలా? లేక వంశవృక్షం పురుషుల నుండే అభివృద్ధి చెందుతుంది కాబట్టి, వారిని మాత్రమే‌ చంపి ఆ ఆధిక్యత లేని స్త్రీలను మినహాయించాడని భావించాలా? అందుకే  ప్రతీదానినీ వివక్షతో ముడిపెట్టేముందు కాస్త ఇంగితజ్ఞానంతో ఆలోచించుకోవాలి. అలా కాకుంటే ఆయన అబ్రాహాముతో తన నిబంధనకు గుర్తుగా నియమించిన సున్నతిని కూడా పురుషుల పట్ల వివక్షే అనుకోవాలి. ఎందుకంటే అది ఆయన స్త్రీలకు నియమించలేదుగా. కానీ ఆ సున్నతి వెనుక ఆధ్యాత్మికమైన, శారీరకమైన కారణాలు ఉన్నాయి.

అదికాండము 17:10-14 వ్యాఖ్యానం చూడండి

బైబిల్ ప్రకారం కొన్ని విషయాలలో పురుషుడికి ఆధిక్యత ఇవ్వబడింది, కొన్నిటిలో స్త్రీకి‌ మినహాయింపు ఇవ్వబడింది. వీటిని వివక్ష పరిధిలో చూడకూడదు. శీలపరీక్ష విషయంలో కూడా పైన నేనిచ్చిన వివరణ అంతా ప్రక్కనపెట్టి ఈ విధంగానే పురుషుడికి ఆధిక్యత, స్త్రీకి మినహాయింపుగా ఎందుకు ఆలోచించకూడదు?

కొందరు క్రైస్తవబోధకులు కూడా స్త్రీవాదుల ఆరోపణలకు సమాధానం ఇచ్చేటప్పుడు ఇదంతా ప్రక్కనపెట్టేసి వారిని సంతోషపెట్టేలా ఏదేదో చెబుతుంటారు. ఆ క్రమంలో ఉన్నదానిని కూడా మార్చేస్తారు. లేఖనాల ప్రకారం వారికి ఆవిధంగా సమాధానం ఇవ్వకూడదు. అందుకే నేను ఈవ్యాసంలో ఒకవైపు వారి దుష్టభావజాలాన్ని బయటపెడుతూ ఖండిస్తూ మరోవైపు వారి ఆరోపణకు కూడా సమాధానం ఇచ్చాను‌.

సామెతలు 26:5 వాని మూఢతచొప్పున మూర్ఖునికి ప్రత్యుత్తరమిమ్ము ఆలాగు చేయనియెడల వాడు తన దృష్టికి తాను జ్ఞానిననుకొనును.

ఎందుకంటే; "ఇప్పుడు నేను మనుష్యుల దయను సంపాదించుకొనజూచుచున్నానా దేవుని దయను సంపాదించుకొనజూచుచున్నానా? నేను మనుష్యులను సంతోషపెట్టగోరుచున్నానా? నేనిప్పటికిని మనుష్యులను సంతోషపెట్టువాడనైతే క్రీస్తుదాసుడను కాకయేపోవుదును" (గలతియులకు 1:10) అని రాయబడింది. ఈ నియమాన్ని మీరి సమాధానం చెప్పాలనుకుంటే స్త్రీవాదులకు స్త్రీలను సమానంగా శిక్షించడం కూడా ఇష్టం ఉండదు మరి, బైబిల్ దేవుడు స్త్రీపురుషులను సమానంగా శిక్షించడం జీర్ణించుకోలేక కూడా వారు ఆయనపై ఆరోపణలు చేస్తుండవచ్చు. దీనిని బట్టి వారిలో ఎవరైనా యేసుక్రీస్తు అవిధేయులైనవారిని నరకంలో వేస్తానంటున్నాడు. అందులో స్త్రీలు కూడా ఉంటారని విమర్శిస్తే లేదు లేదు ఆయన అలా ఏం చెయ్యడు, వారిని పరలోకంలో కూర్చోబెట్టి దేవదూతల చేత భజన చేయిస్తాడని చెబుతారా?

బైబిల్ గ్రంథం పురుషుడినీ స్త్రీనీ దేవుడు తన పోలిక స్వరూపంలో (సమానంగా) చేసాడని చెబుతూనే బాధ్యతల విషయంలో పురుషుడికి ఎక్కువ ఆధిక్యతను ఆపాదిస్తుంది. అందుకే స్త్రీకి పురుషుడు ఏలిక మరియు ప్రతినిధి అయ్యాడు (కుటుంబానికి తండ్రిలా). వారు దీనిని కూడా విమర్శిస్తుంటారు. అప్పుడు స్త్రీకి పురుషుడు ఏలికా, ప్రతినిధి కాదు బానిస అని చెబుతారా? కాబట్టి ఎవరు విమర్శించినా ఉన్నదానిని జవాబుగా చెప్పండి, వినేవారు వింటారు విననివారు నాశనానికి పోతారు. ఒకరు బైబిల్ దేవుణ్ణి నమ్మకపోవడం‌ వల్ల ఆయనకు వచ్చే నష్టం ఏమీ లేదు, పోయేది వాళ్ళే (మార్కు 16:16, ప్రకటన 20:15).

హొషేయ 14:9 జ్ఞానులు ఈ సంగతులు వివేచింతురు, బుద్ధిమంతులు వాటిని గ్రహింతురు; ఏలయనగా యెహోవా మార్గములు చక్కనివి, నీతిమంతులు దాని ననుసరించి నడచుకొందురు గాని తిరుగుబాటు చేయువారి దారికి అది అడ్డము గనుక వారు తొట్రిల్లుదురు.

గమనిక: ఈ వ్యాసంలో నేను ప్రస్తావించిన స్త్రీవాదులూ స్త్రీలు ఒకటి కాదు, స్త్రీవాదుల్లో స్త్రీలు ఉంటారు కానీ స్త్రీలందరూ స్త్రీవాదులు కాదు. ఉదాహరణకు టెర్రరిస్టులంతా మనుషులే కానీ మనుషులంతా టెర్రరిస్టులు కాదు కదా! కాబట్టి ఇందులో నేను స్త్రీవాదుల నైజంగా బయటపెట్టిన నిజాలు స్త్రీ అనీ పురుషుడు అనీ బేధం లేకుండా యధార్థంగా ఆలోచించే లేక ప్రవర్తించే స్త్రీలకు ఎంత మాత్రం వర్తించవు.

బైబిల్ దేవుడు స్త్రీలపై వివక్షచూపించాడని బైబిల్ విమర్శకులు ఆరోపిస్తున్న మరో మూడు సందర్భాల గురించి ఈ  వ్యాసం చదవండి. అందులో స్త్రీవాదుల దుష్టనైజానికి సంబంధించి మరికొన్ని వాస్తవాలు కూడా బహిర్గతం చేసాను.

(మోషే ధర్మశాస్త్రంలో రుతుస్రావం అపవిత్రమని ఎందుకు రాయబడింది? స్త్రీ సంఘంలో మౌనంగా ఎందుకు ఉండాలి? బిడ్డను కన్నతల్లి కడగా ఉండవలసిన‌ కాలంలో మగపిల్లాడికి 33 రోజులు ఆడపిల్లకు 66 రోజూలు ఈ బేధం ఎందుకు?)

బైబిల్ దేవుడికి‌ స్త్రీలపై వివక్ష వాస్తవమా లేక ఆరోపణా?

మరి కొందరు ధర్మశాస్త్రంలోని "​పురుషసంయోగము ఎరుగని ప్రతి ఆడుపిల్లను మీ నిమిత్తము బ్రతుకనీయుడి" (సంఖ్యాకాండము 31:18) అనే మాటలను కూడా ఆధారం చేసుకుని బైబిల్ దేవుడు శీలపరీక్షలను ప్రోత్సహించాడంటూ ఆరోపణ చేస్తుంటారు .కానీ అది పూర్తిగా అవాస్తవం. ఈ విషయం నేను ఇప్పటికే వివరించాను. ఈ వ్యాసం చదవండి (11వ భాగం).

హిందూమతోన్మాదుల అశ్లీలపు ఆరోపణలకు బైబిల్ సమాధానాలు